ค้นเจอ 379 รายการ

ปก

หมายถึงก. แผ่ออกคลุมเบื้องบน เช่น ตะไคร้ใบปกดิน. น. กระดาษหรือผ้าหรือหนังเป็นต้นที่หุ้มอยู่ภายนอกสมุดหรือหนังสือเป็นต้น, ใบปก ก็เรียก; แผ่นผ้าที่ติดปากกระเป๋าเสื้อ, แผ่นผ้าที่ติดกับคอเสื้อพับตลบลงมาหรือแบะออกทั้ง ๒ ข้าง เช่น ปกเชิ้ต ปกเสื้อนอก.

ปก

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลาแก้มชํ้า. (ดู แก้มชํ้า).

แข็ง

หมายถึงว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้า เช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทำงานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง.

คอเชิ้ต

หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกแหลม มีสาบเชื่อมระหว่างปกกับตัวเสื้อเพื่อเสริมให้ปกตั้งขึ้น.

คอบัว

หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกมน

เดินทอง

หมายถึงก. ลงทองไปตามเส้นลวดลายหรือตัวหนังสือเป็นต้น เช่น ทำปกแข็งเดินทอง.

ปกเกศ

หมายถึงก. ปกเกล้า, คุ้มครอง.

เข้าปก

หมายถึงก. เย็บปกหนังสือ.

มันแข็ง

หมายถึงน. มันของหมูที่ติดอยู่กับหนัง.

จุดแข็ง

หมายถึงน. จุดที่เข้มแข็ง, จุดที่ฝ่ายตรงข้ามจะเอาชนะได้ยาก, ตรงข้ามกับ จุดอ่อน.

เป๊ก

หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ แข็ง ว่า แข็งเป๊ก หมายความว่า แข็งมาก.

ฉากแข็ง

หมายถึงน. ฉากตั้ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ