ค้นเจอ 804 รายการ

โมงโมง,โมง

หมายถึงน. วิธีนับเวลาตามประเพณีในเวลากลางวัน, ถ้าเป็นเวลาก่อนเที่ยงวัน ตั้งแต่ ๗ นาฬิกา ถึง ๑๑ นาฬิกา เรียกว่า โมงเช้า ถึง ๕ โมงเช้า, ถ้าเป็น ๑๒ นาฬิกา นิยมเรียกว่า เที่ยงวัน, ถ้าหลังเที่ยงวัน ตั้งแต่ ๑๓ นาฬิกา ถึง ๑๗ นาฬิกา เรียกว่า บ่ายโมง ถึง บ่าย ๕ โมง, ถ้า ๑๘ นาฬิกา นิยมเรียกว่า ๖ โมงเย็น หรือ ยํ่าคํ่า.

โมง

หมายถึงน. ต้นไม้ชนิดหนึ่งอยู่ตามป่า ใช้นํ้าเปลือกแช่ปูนขาวทำให้ปูนแข็ง. (พจน. ๒๔๙๓).

บ่าย

หมายถึงน. เวลาในระหว่างเที่ยงกับเย็น. ก. คล้อย เช่น ตะวันบ่าย; หัน, ก้าว; เลี่ยงไป เช่น เฒ่าก็ประดิษฐ์ประดับกายเป็นปะขาวดาบสเบือนบ่ายจำแลงเพศ. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

ยามตูดชาย

หมายถึง(ถิ่น) น. เวลาบ่าย.

บัดแมล่ง

หมายถึง[-มะแล่ง] น. เวลาบ่ายเย็น.

สาก

หมายถึงดู นํ้าดอกไม้ ๓.

อานม้า

หมายถึงดู แฉลบ ๓.

กุ้งหนามใหญ่

หมายถึงดู หัวโขน ๓.

ชำงาย

หมายถึงว. ชาย, สาย, บ่าย, (ใช้แก่เวลา).

หมอไทย

หมายถึงดู หมอ ๓.

กุ้งมังกร

หมายถึงดู หัวโขน ๓.

คำรบ

หมายถึงน. ครั้งที่ เช่น เป็นคำรบ ๓.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ