ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บ่วง, บ่วงบาศ
บ่วง
หมายถึงน. เชือกที่ทำเป็นวงสำหรับคล้อง รูดเข้าออกได้, โดยปริยายหมายถึงสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น บ่วงมาร.
มาร,มาร-
หมายถึง[มาน, มาระ-, มานระ-] น. เทวดาจำพวกหนึ่ง มีใจบาปหยาบช้าคอยกีดกันไม่ให้ทำบุญ; ยักษ์; ผู้ฆ่า, ผู้ทำลาย, ในพระพุทธศาสนาหมายถึงผู้กีดกันบุญกุศล มี ๕ อย่าง เรียกว่า เบญจพิธมาร คือ ขันธมาร กิเลสมาร อภิสังขารมาร มัจจุมาร เทวบุตรมาร, โดยปริยายหมายถึงผู้ที่เป็นอุปสรรคขัดขวาง. (ป., ส.).
กิเลสมาร
หมายถึงน. กิเลสซึ่งนับเป็นมารอย่างหนึ่ง. (ป.). (ดู มาร).
พิชิตมาร
หมายถึงน. พระผู้ชนะมาร คือ พระพุทธเจ้า. (ป. วิชิตมาร).
บ่วงบาศ
หมายถึงน. บ่วงสำหรับโยนไปคล้อง.
มาราธิราช
หมายถึงน. พญามาร. (ป.).
มารผจญ
หมายถึง[มาน-] ก. มารยกทัพมารบ, มารที่ยกทัพมาขัดขวางการบำเพ็ญเพียรของพระพุทธเจ้า; โดยปริยายหมายความว่า ขัดขวางไม่ให้สำเร็จประโยชน์.
แพ้เป็นพระ ชนะเป็นมาร
หมายถึง(สำ) น. การยอมแพ้ทำให้เรื่องสงบ การไม่ยอมแพ้ทำให้เรื่องไม่สงบ.
สุงสุมาร,สุงสุมารี
หมายถึงน. จระเข้. (ป.; ส. ศิศุมาร, ศึศุมาร).
กระหริ่ง
หมายถึงน. บ่วงหวายสำหรับดักสัตว์ที่กระโดดเช่นเนื้อและกวาง เช่น จับกระหริ่งบ่วงข่ายถือ แบกหอกปืนลงจากเรือน. (สุบิน), กะริง ก็ว่า.
บาศ
หมายถึงน. บ่วง เช่น นาคบาศ เชือกบาศ. (ส. ปาศ; ป. ปาส).
เกลศ
หมายถึง[กะเหฺลด] (แบบ) น. กิเลส เช่น ตัดมูลเกลศมาร. (ส.).