ผลการค้นหา

บุตร,บุตร-

หมายถึง[บุด, บุดตฺระ-] น. ลูก, ลูกชาย. (ส. ปุตฺร; ป. ปุตฺต).

ทารก

หมายถึงน. เด็กที่ยังไม่เดียงสา, เด็กเล็ก ๆ, เด็กแบเบาะ. (ป., ส.).

วัยทารก

หมายถึงน. วัยเด็กเล็ก ๆ ที่ยังไม่เดียงสา.

เรียงพี่เรียงน้อง

หมายถึงว. เป็นลูกพี่ลูกน้องกันตามลำดับศักดิ์ คือผู้เป็นพี่มีบุตร บุตรนั้นเรียกว่าลูกผู้พี่ น้องมีบุตร บุตรนั้นเรียกว่าลูกผู้น้อง บุตรทั้งสองฝ่ายนั้นเรียกว่า เรียงพี่เรียงน้องกัน.

เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย

หมายถึง(สำ) ก. เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเป็นทารก.

ตีนเท่าฝาหอย

หมายถึง(สำ) น. เด็กทารก.

นอกกฎหมาย

หมายถึงว. ไม่ถูกกฎหมาย เช่น บุตรนอกกฎหมาย.

ผู้รับบุตรบุญธรรม

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ที่ได้จดทะเบียนรับบุตรของบุคคลอื่นมาเป็นบุตรของตน.

ผมไฟ

หมายถึงน. ผมเดิมของทารกที่ติดมาแต่กำเนิด, ที่เรียกว่าผมไฟนั้นเพราะแต่เดิมมารดาทารกต้องอยู่ไฟ.

ปุตตะ

หมายถึง(แบบ) น. บุตร. (ป.; ส. ปุตฺร).

ทำคลอด

หมายถึงก. ช่วยให้ทารกคลอดจากครรภ์มารดา.

หม่อมหลวง

หมายถึงน. คำนำหน้าชื่อบุตรของหม่อมราชวงศ์.