ค้นเจอ 413 รายการ

บิด

หมายถึงก. หมุนให้เป็นเกลียวอย่างบิดผ้า, หมุนไปทางใดทางหนึ่ง เช่น บิดลูกบิด; เผล้ไปจากสภาพปรกติ เช่น ล้อรถบิด, ทำให้ผิดไปจากสภาพความจริง เช่น บิดข้อความ; หลีกเลี่ยงเพราะความเกียจคร้านเป็นต้น เช่น บิดงาน บิดการ, เอานิ้วมือบีบเนื้ออย่างแรงทำนองแหนบแล้วหมุน เช่น บิดเนื้อ บิดหู; กิริยาที่ปลากัดปลาเข็มเอาปากต่อปากกัดกันจนติดแล้วกลับตัวไปมา. น. ลักษณนามเรียกอาการที่ปลากัดปลาเข็มเอาปากต่อปากกัดกันแล้วกลับตัวไปมาเช่นนั้นแต่ละยกว่า บิดหนึ่ง ๒ บิด.

บิด

หมายถึงน. โรคลำไส้ใหญ่อักเสบ มีอาการปวดมวนและอุจจาระเป็นมูกเลือด.

ตัด

หมายถึงก. ทำให้ขาดด้วยของมีคม เช่น ตัดกระดาษ ตัดผ้า; ทอน เช่น ตัดเงินเดือน, ลัด เช่น เดินตัดทาง; ตัดสิ่งใดสิ่งหนึ่งทำให้เป็นสิ่งสำเร็จรูป เช่น ตัดเสื้อ ตัดรองเท้า; โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ตัดญาติ ตัดกิเลส.

ตัดเป็นตัดตาย

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาดจากกันอย่างเด็ดขาด.

บิดจะกูด,บิดตะกูด

หมายถึงว. อาการที่บิดไปบิดมาไม่ยอมทำอะไรหรือไม่ยอมทำตามสั่ง.

ตีเกลียว

หมายถึงก. หมุนบิดให้เชือกเขม็งขึ้น.

ตัดทอน

หมายถึงก. ทำให้ลดลงหรือทำให้สั้นลง เช่น ตัดทอนอำนาจ.

ผ่าตัด

หมายถึงก. ผ่าส่วนใดส่วนหนึ่งของร่างกายแล้วตัดเอาส่วนที่เสียออกเพื่อรักษาโรคตามหลักศัลยกรรมเป็นต้น.

ตัดเชือก

หมายถึง(สำ) ก. ตัดความสัมพันธ์ ไม่ยอมให้ความช่วยเหลืออีกต่อไป.

ปูลู

หมายถึงน. ชื่อขวานชนิดหนึ่ง มีบ้องที่หัวบิดได้ สำหรับตัดและถาก, ขวานโยน ก็เรียก.

ตัดรำคาญ

หมายถึงก. ทำให้ความรำคาญหมดไป เช่น เขามาเคี่ยวเข็ญให้ซื้อของอยู่นานจนต้องซื้อเพื่อตัดรำคาญ, เสียรำคาญ ก็ว่า.

บั่น

หมายถึงก. ตัดให้สั้น, ตัดให้เป็นท่อน ๆ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ