ค้นเจอ 65 รายการ

บรรณ,บรรณ-

หมายถึง[บัน, บันนะ-] น. ปีก; หนังสือ; ใบไม้. (ส. ปรฺณ; ป. ปณฺณ).

สิทธิ์

หมายถึง[สิด] น. อำนาจอันชอบธรรม เช่น บุคคลมีสิทธิและหน้าที่ตามรัฐธรรมนูญ เขามีสิทธิ์ในที่ดินแปลงนี้. (ป., ส.); (กฎ) อำนาจที่จะกระทำการใด ๆ ได้อย่างอิสระ โดยได้รับการรับรองจากกฎหมาย. (อ. right).

ปัณณะ

หมายถึง(แบบ) น. บรรณ. (ป.).

ทับสิทธิ์

หมายถึงก. ไม่ยอมใช้สิทธิ์ของตน, สละสิทธิ์, นอนหลับทับสิทธิ์ ก็ว่า.

ถือสิทธิ์

หมายถึงก. อ้างสิทธิ์หรืออำนาจที่มีอยู่, ลุอำนาจ.

ลิดรอน

หมายถึงก. ตัดทอน เช่น ลิดรอนอำนาจ ลิดรอนสิทธิ์.

นอนหลับทับสิทธิ์

หมายถึงก. ไม่ใช้สิทธิ์ที่ตนมีอยู่เมื่อถึงคราวจะใช้, ทับสิทธิ์ ก็ว่า.

ชำเนียร

หมายถึงว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว, เช่น ชำเนียรในศิลป์. (สรรพสิทธิ์).

สมนอก

หมายถึงน. เลกของเจ้านายที่ทรงกรมหรือขุนนางที่มีสิทธิ์มีเลก.

ปริญญาบัตร

หมายถึงน. บัตรที่แสดงวิทยฐานะของผู้สำเร็จการศึกษาว่ามีศักดิ์และสิทธิ์ระดับปริญญา.

เสวย

หมายถึง[สะเหฺวย] ก. ได้รับ, ได้ประสบ, เช่น เสวยทุกขเวทนา, ได้รับประโยชน์ เช่น เสวยสิทธิ์. (ข. โสฺวย).

เกิบ

หมายถึง(โบ) ก. กำบัง, บัง, เช่น เศวตฉัตรรัตนก้งง เกิบบนบรรจถรณ์. (สรรพสิทธิ์), เฉกฉายกมลาสน์ฉัตรา เกิบก้งงเกศา. (สรรพสิทธิ์).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ