ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พลวง, ตองตึง
น่อง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Antiaris toxicaria Leschen. ในวงศ์ Moraceae ยางมีพิษ ใช้ทำยางน่อง.
หมายถึงน. กล้ามเนื้อที่อยู่ด้านหลังหน้าแข้ง.
ตึง,ตึง,ตึง ๆ
หมายถึงว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ ตกกระทบพื้นแข็ง.
ตึง
หมายถึงว. ไม่หย่อน เช่น เชือกตึง เส้นตึง, ค่อนข้างคับ เช่น เสื้อแขนตึง; มีอาการออกจะโกรธ ๆ เช่น หมู่นี้ดูตึงไป.
หมายถึงดู พลวง ๒.
ลมตึง
หมายถึงน. ลมกระโชกแรง.
เส้นตึง
หมายถึงน. อาการที่กล้ามเนื้อตึงเกิดจากเลือดลมเดินไม่สะดวกหรือออกกำลังกายไม่ถูกวิธีเป็นต้น.
ตองตึง
ล้มตึง
หมายถึงก. ล้มหงายหลังกระแทกพื้น.
ขะน่อง,ขาน่อง
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.
ขันชะเนาะ
หมายถึงก. บิดลูกชะเนาะให้ตึง.
ครั่น
หมายถึง[คฺรั่น] ก. รู้สึกตึงเนื้อตึงตัว.