ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา องคุละ
หัวแม่ตีน,หัวแม่เท้า
หมายถึงน. นิ้วต้นของเท้า.
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดเครื่องประดับ
ประตูลม
หมายถึงน. เรียกอวัยวะส่วนที่อยู่ระหว่างนิ้วมือนิ้วเท้า.
นิ้ว
หมายถึงน. ส่วนสุดของมือหรือเท้า แยกออกเป็น ๕ กิ่ง คือ นิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง นิ้วก้อย, ราชาศัพท์ว่า พระอังคุฐ พระดัชนี พระมัชฌิมา พระอนามิกา พระกนิษฐา โดยลำดับ, ถ้าเป็นนิ้วเท้านิ้วต้น เรียกว่า นิ้วหัวแม่เท้า นอกนั้นอนุโลมเรียกตามนิ้วมือ; มาตราวัดตามวิธีประเพณี ๑ นิ้ว เท่ากับ ๔ กระเบียด, และ ๑๒ นิ้ว เป็น ๑ คืบ; มาตราวัดของอังกฤษ ๑ นิ้ว เท่ากับ ๒.๕ เซนติเมตร, และ ๑๒ นิ้ว เป็น ๑ ฟุต.
องคุละ
หมายถึง[-คุละ] น. นิ้วมือ, นิ้วเท้า. (ป., ส.).
หัวดาวหัวเดือน
หมายถึงน. เม็ดตุ่มที่ผุดขึ้นตามตัว มีพิษมาก โดยมากขึ้นที่ฝ่ามือฝ่าเท้าและนิ้วมือนิ้วเท้า.
เท้า
หมายถึงน. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.
ตาปลา
หมายถึงน. เนื้อซึ่งด้านเป็นไตแข็งคล้ายตาของปลา มักเป็นที่ฝ่าเท้าหรือนิ้วเท้า.
ปลอกนิ้ว
หมายถึงน. สนับนิ้วมือ, ปลอกมือ ก็ว่า.
ไล่นิ้ว
หมายถึงก. ไล่ระดับเสียงดนตรีประเภทเครื่องสีเครื่องดีดจากเสียงต่ำไปหาสูงหรือจากเสียงสูงไปหาต่ำเพื่อให้เสียงตรงกับโน้ตเพลง.
หัวแม่มือ
หมายถึงน. นิ้วต้นของมือ, (ปาก) นิ้วโป้, นิ้วโป้ง.
นิ้วไหนร้ายก็ตัดนิ้วนั้น
หมายถึง(สำ) น. คนใดไม่ดี ก็ตัดออกไปจากหมู่คณะ.
ง่ามมือ
หมายถึงน. ช่วงโค้งระหว่างนิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้.