ตัวกรองผลการค้นหา
ปรีชา
หมายถึง[ปฺรี-] น. ปัญญาสามารถ, ความรอบรู้จัดเจน. (ส. ปริชฺา; ป. ปริญฺา).
ภาษาบาลี-สันกฤต
คำไวพจน์ ท้องฟ้า - คำคล้าย ท้องฟ้า
วันฮาโลวีน กับ ตำนานฟักทอง Jack O’Lantern
80 คำศัพท์ในภาษาไทยที่มักเขียนผิด
ฤต
หมายถึง[รึด] น. กฎ, วินัย, (เช่นในพระศาสนา); ธรรมเนียม, ความจริง, ความชอบธรรม. (ส.).
อัพยากฤต
หมายถึง[อับพะยากฺริด] น. กลาง ๆ ระหว่างกุศลกับอกุศล คือไม่จัดเป็นกุศลหรืออกุศล ในความว่า ธรรมที่เป็นอัพยากฤต. (ส.; ป. อพฺยากต).
ปรีชญา
หมายถึง[ปฺรีดยา] (แบบ) น. ปรีชา เช่น อันประกอบด้วยจักษุคือปรีชญา. (นันโท). (ส. ปริชฺา).
เชวง
หมายถึง[ชะเวง] (กลอน) ก. รุ่งเรือง, เลื่องลือ. (ข. เฌฺวง ว่า ปรีชารุ่งเรือง).
ญาณ,ญาณ-
หมายถึง[ยาน, ยานะ-, ยานนะ-] น. ปรีชาหยั่งรู้หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ, ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. (ป.; ส. ชฺาน).
ล้อความตาย,ล้อมฤตยู,ล้อมัจจุราช
หมายถึงก. กระทำการใด ๆ ที่เสี่ยงต่อความตาย.
สัจญาณ
หมายถึง[สัดจะ-] น. ความรู้เรื่องแห่งความจริง, ในพระพุทธศาสนาประสงค์เอาปรีชาหยั่งรู้อริยสัจ. (ป. สจฺจาณ).
น
หมายถึงน. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน.
วี่วัน
หมายถึงน. วัน.
ทิพา
หมายถึง(แบบ) น. วัน.