ค้นเจอ 391 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เอี้ยงคำ, ขุนทอง

ขุนทอง

หมายถึงน. ชื่อนกในวงศ์ Sturnidae ซึ่งเป็นวงศ์เดียวกับนกเอี้ยงและนกกิ้งโครง ขนดำเลื่อมเป็นมัน ที่ปีกมีขนสีขาวแซม และมีติ่งหรือเหนียงสีเหลืองติดอยู่ทางหางตาทั้ง ๒ ข้าง ปากสีแสด ขาและตีนสีเหลืองจัด ร้องเลียนเสียงคนหรือเสียงอื่น ๆ บางอย่างได้ ในประเทศไทยมี ๒ ชนิดย่อย คือ ขุนทองเหนือ (Gracula religiosa intermedia) และ ขุนทองใต้ หรือ ขุนทองควาย (G. r. religiosa) ซึ่งมีขนาดใหญ่กว่าชนิดย่อยแรก, พายัพเรียก เอี้ยงคำ.

เอี้ยงคำ

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. นกขุนทอง. (ดู ขุนทอง).

นก

หมายถึงน. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว.

นก

หมายถึงน. เครื่องสับแก๊ปปืนให้ลั่น.

นกต่อ

หมายถึง(สำ) น. คนที่ทำหน้าที่ติดต่อหรือชักจูงหลอกล่อคนอื่นให้หลงเชื่อ (ใช้ในทางไม่ดี).

สุโนก

หมายถึงน. นก.

นกปล่อย

หมายถึงดูใน กินสี่ถ้วย.

เลือดนก

หมายถึงว. สีแดงอย่างสีเลือดของนก.

นกรู้

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่มีไหวพริบรู้เท่าทันเหตุการณ์หรือภัยที่จะมาถึงตน.

ศุกะ

หมายถึงน. นกแก้ว, นกแขกเต้า. (ส.).

กุฏิ

หมายถึง[กุด] น. ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ; เรือนที่ทำให้นกขุนทองนอน. (เทียบทมิฬ กูฏุ ว่า รังนก).

ปักษา

หมายถึงน. นก. (ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ