ตัวกรองผลการค้นหา
ไต
หมายถึง(สรีร) น. อวัยวะคู่หนึ่งของคนและสัตว์ อยู่ในช่องท้องใกล้กระดูกสันหลัง ทำหน้าที่ขับของเสียออกมากับนํ้าปัสสาวะ; สิ่งซึ่งเป็นก้อนแข็งอยู่ในเนื้อ.
ท่อ
หมายถึงน. สิ่งสำหรับให้สิ่งอื่นมีนํ้าเป็นต้นผ่านไปได้ มักมีลักษณะกลม รูปคล้ายปล่อง เช่น ท่อนํ้า ท่อลม.
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ว. เท่า, เสมอ.
หมายถึงก. โต้ตอบ, ประสาน, เช่น นกท่อเสียงกัน.
หมายถึง(โบ) ก. ตี เช่น ขุนสามชนเจ้าเมืองฉอดมาท่อเมืองตาก กูไปท่อบ้านท่อเมือง. (จารึกพ่อขุนรามคำแหง).
ไข่ดันหมู
หมายถึงน. ไตหมู.
ท่อลม
หมายถึงน. ทางเดินอากาศหายใจส่วนล่างที่อยู่ระหว่างกล่องเสียงกับหลอดลม. (อ. trachea; windpipe).
ท่อคงคา
หมายถึงน. ส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่น.
หูด
หมายถึงน. โรคผิวหนังชนิดหนึ่งขึ้นเป็นไตแข็ง.
ปิหกะ
หมายถึง[-หะกะ] น. ม้าม. (โบราณนิยมแปลว่า ไต).
วักกะ
หมายถึงน. ไต. (โบราณแปลว่า ม้าม). (ป.; ส. วฺฤกฺก).
โลกาธิปไตย
หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. การถือโลกเป็นใหญ่. (ป. โลกาธิปเตยฺย).