ค้นเจอ 21 รายการ

ทิน,ทิน,ทิน-

หมายถึง[ทินนะ-] (แบบ) น. วัน. (ป., ส.).

ทิน

หมายถึง(แบบ) ก. ให้แล้ว. (ป. ทินฺน).

ประติทิน

หมายถึงน. ปฏิทิน. (ส. ปฺรติ + ทิน; ป. ปฏิ + ทิน).

ถัณฑิล,ถัณฑิลญ

หมายถึง[ถันทิน, ถันทินละ-] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป.).

มลทิน

หมายถึง[มนทิน] น. ความมัวหมอง, ความด่างพร้อย, ความไม่บริสุทธิ์. (ข. มนฺทิล).

ทินศูนย์

หมายถึง[ทินนะ-] น. วันร้าย (ใช้ในตำราหมอดู).

ทินกร

หมายถึง[ทินนะกอน] น. พระอาทิตย์. (ป., ส.).

ปฏิทิน

หมายถึงน. แบบสำหรับดูวัน เดือน ปี. (ป.; ส. ปฺรติทิน ว่า เฉพาะวัน, สำหรับวัน).

ปฐมสุรทิน

หมายถึง[ปะถมมะสุระทิน] น. วันที่ ๑ แห่งเดือนทางสุริยคติ.

นวม,นวม-,นวม-

หมายถึง[นะวะมะ-] (แบบ) ว. ที่ ๙ เช่น นวมสุรทิน = วันที่ ๙. (ป.).

ติงสติม,ติงสติม-

หมายถึง[ติงสะติมะ-] (แบบ) ว. ที่ ๓๐ เช่น ติงสติมสุรทิน. (ป.).

นามไธย

หมายถึง[นามมะไท] น. ชื่อตั้ง, ทินนาม (เช่นนามบรรดาศักดิ์). (ป. นามเธยฺย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ