ตัวกรองผลการค้นหา
ทะเลาะ
หมายถึงก. ทุ่มเถียงกันด้วยความโกรธ, โต้เถียงกัน, เป็นปากเป็นเสียงกัน.
ต่อสู้
หมายถึงก. สู้เฉพาะหน้า, รบกัน, ตีรันกัน.
เป็นปากเป็นเสียงกัน
หมายถึงก. ทะเลาะกัน.
มีปากมีเสียง
หมายถึงก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน.
ทุ่มเถียง
หมายถึงก. เถียงกันรุนแรงอย่างทะเลาะ.
จำเลาะ
หมายถึงก. ทะเลาะ. (ข. เฌฺลาะ).
วิวาท
หมายถึงก. ทะเลาะ เช่น เด็กวิวาทกัน, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทะเลาะ เป็น ทะเลาะวิวาท. (ป., ส.).
สู้รบตบมือ
หมายถึงก. ต่อสู้, ทะเลาะวิวาท, เช่น เราจะเอากำลังที่ไหนไปสู้รบตบมือกับคนมีอำนาจอย่างเขา เขาไม่ยอมสู้รบตบมือด้วย.
ที่มั่น
หมายถึงน. ที่ตั้งสำหรับต่อสู้.
คู่ปรับ
หมายถึงน. คู่ต่อสู้ที่เคยขับเคี่ยวกันมา, คู่ต่อสู้ที่พอวัดเหวี่ยงกัน.
ตะลุมบอน
หมายถึงก. รบประจัญบาน, ต่อสู้กันด้วยอาวุธอย่างชุลมุน, ต่อสู้กันอย่างชุลมุน.
เลิกแล้วต่อกัน
หมายถึงก. ยุติการทะเลาะวิวาทบาดหมางกัน.