ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ส่วน, ขัณฑ,ขัณฑ-, จามีกร, ตอน, โรธร, มนทาทร, ค่อน, ตัด, ธร, ธรณ,ธรณะ, อาทร, กันทร
ทอน
หมายถึงก. ตัดหรือหั่นให้เป็นท่อน เช่น ทอนฟืน, ทำให้ลดลงหรือให้สั้นลง เช่น ทอนกำลัง ทอนอายุ; หักจำนวนเงินตามราคาแล้วคืนส่วนที่เหลือไป เช่น ทอนเงิน ทอนสตางค์.
ธร
หมายถึง[ทอน] น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. (ป.; ส. ธฺฤ).
ธรณ,ธรณะ
หมายถึง[ทอน, ทอระนะ] (แบบ) น. การถือไว้, การทรงไว้, การยึดไว้. (ป., ส.).
ตัดทอน
หมายถึงก. ทำให้ลดลงหรือทำให้สั้นลง เช่น ตัดทอนอำนาจ.
โรธร
หมายถึง[-ทอน] ว. อ่อนเพลีย, ไม่มีแรง.
มนทาทร
หมายถึง[-ทอน] ว. ไม่เอาใจใส่, ทอดธุระ. (ส.).
ค่อน
หมายถึงก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น. (ตะเลงพ่าย); ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้.
ตัด
หมายถึงก. ทำให้ขาดด้วยของมีคม เช่น ตัดกระดาษ ตัดผ้า; ทอน เช่น ตัดเงินเดือน, ลัด เช่น เดินตัดทาง; ตัดสิ่งใดสิ่งหนึ่งทำให้เป็นสิ่งสำเร็จรูป เช่น ตัดเสื้อ ตัดรองเท้า; โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ตัดญาติ ตัดกิเลส.
สาทร
หมายถึง[-ทอน] ก. เอื้อเฟื้อ, เอาใจใส่. (ป., ส.).
อุทร
หมายถึง[-ทอน] น. ท้อง. (ป., ส.).
สุนทร,สุนทร-
หมายถึง[-ทอน, -ทอนระ-, -ทอระ-] ว. งาม, ดี, ไพเราะ, เช่น วรรณคดีเป็นสิ่งสุนทร, มักใช้เข้าสมาสกับคำอื่น เช่น สุนทรพจน์ สุนทรโวหาร. (ป., ส.).
โสทร
หมายถึง[-ทอน] น. พี่น้องร่วมท้องกัน. (ป., ส.).