ผลการค้นหา

ทรุดโทรม* *ทรุดโทรม *ทรุดโทรม*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 15 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปรักหักพัง

ทรุดโทรม

หมายถึงว. เสื่อมไปเพราะร่วงโรย ครํ่าคร่า หรือตรากตรำเกินไป.

ปรักหักพัง

หมายถึง[ปะหฺรัก-] ก. ชำรุด, ทรุดโทรม, (ใช้แก่สิ่งก่อสร้าง).

บุโรทั่ง

หมายถึง(ปาก) ว. เก่าและทรุดโทรมมาก.

หานะ

หมายถึงน. ความเสื่อม, ความทรุดโทรม. (ป.).

ชรา

หมายถึง[ชะ-] ว. แก่ด้วยอายุ, ชำรุดทรุดโทรม. (ป., ส.).

ชราธรรม

หมายถึงว. มีชราเป็นธรรมดา, มีความแก่ความชำรุดทรุดโทรมเป็นธรรมดา.

แหล่งเสื่อมโทรม

หมายถึงน. บริเวณที่คนอาศัยอยู่อย่างแออัด ประกอบด้วยบ้านเรือนที่ทรุดโทรมไม่ถูกสุขลักษณะ.

คร่ำคร่า

หมายถึงว. เก่าแก่จนชำรุดทรุดโทรม เช่น กระท่อมเก่าคร่ำคร่า.

ชราภาพ

หมายถึงน. ความแก่ด้วยอายุ, ความชำรุดทรุดโทรม, เช่น อันทุพพลชรา ภาพแล้ว. (โลกนิติ).

วัณโรค

หมายถึงน. โรคชนิดหนึ่งเกิดที่ปอดเป็นต้น ทำให้ร่างกายทรุดโทรมเสื่อมไปตามลำดับ, โบราณเรียกวัณโรคปอดว่า ฝีในท้อง.

หดหู่

หมายถึงก. ห่อเหี่ยวไม่ชื่นบาน, สลดใจ, เช่น เห็นสภาพบ้านเมืองทรุดโทรมแล้วใจคอหดหู่. ว. อาการที่รู้สึกห่อเหี่ยวไม่ชื่นบาน เช่น วันนี้เขาพบแต่เรื่องเศร้า ๆ จึงรู้สึกหดหู่.

กระษัย

หมายถึง[-ไส] น. ชื่อโรคตามตำราแพทย์แผนโบราณว่า ทำให้ร่างกายทรุดโทรม มีอาการผอมแห้งตัวเหลืองเท้าเย็น, กษัย ก็ว่า. (ส. กฺษย ว่า โรคซูบผอม).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด