ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พสุ, ลักษมี, สิน, เนื้อ, สาปไตย, พิตร, วสุ, ท
ทรัพยสิทธิ
หมายถึง[ซับพะยะสิด] (กฎ) น. สิทธิเหนือทรัพย์ที่จะก่อตั้งขึ้นได้แต่ด้วยอาศัยอำนาจตามบทบัญญัติแห่งกฎหมาย เช่น สิทธิครอบครอง กรรมสิทธิ์.
ทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ ซึ่งใช้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ เป็นต้นว่า พระราชวัง.
ทรัพย์สมบัติ
หมายถึงน. ทรัพย์สินที่อยู่ในครอบครองอันอาจใช้สอยแจกจ่ายได้.
ทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินในพระมหากษัตริย์ นอกจากทรัพย์สินส่วนพระองค์และทรัพย์สินส่วนสาธารณสมบัติของแผ่นดิน.
ทรัพย์สินส่วนพระองค์
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินที่เป็นของพระมหากษัตริย์อยู่แล้วก่อนเสด็จขึ้นครองราชสมบัติ หรือทรัพย์สินที่รัฐทูลเกล้าฯ ถวาย หรือทรัพย์สินที่ทรงได้มาไม่ว่าในทางใดและเวลาใด นอกจากที่ทรงได้มาในฐานะที่ทรงเป็นพระมหากษัตริย์ ทั้งนี้ รวมทั้งดอกผลที่เกิดจากบรรดาทรัพย์สินเช่นว่านั้น.
ทรัพยากรธรณี
หมายถึงน. ทรัพย์อันอยู่ใต้แผ่นดิน เช่น แร่ธาตุ นํ้ามัน.
ทรัพย์มรดก
หมายถึง(กฎ) ดู มรดก.
ทรัพยากร
หมายถึง[ซับพะยากอน] น. สิ่งทั้งปวงอันเป็นทรัพย์.
ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ
หมายถึง(สำ) น. สิ่งที่มีอยู่หรือเกิดตามธรรมชาติ อันอาจนำมาใช้ให้เป็นประโยชน์ได้.
ทรัพย์สินของแผ่นดิน
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์สินทุกชนิดของรัฐ.
ทรัพย,ทรัพย-,ทรัพย์
หมายถึง[ซับพะยะ-, ซับ] น. เงินตรา เช่น ไม่มีทรัพย์ติดตัว, สมบัติพัสถาน เช่น เขาเป็นคนมีทรัพย์; (กฎ) วัตถุมีรูปร่าง; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ถือว่ามีค่า อาจไม่มีรูปร่างก็ได้ เช่น มีปัญญาเป็นทรัพย์ อริยทรัพย์. (ส. ทฺรวฺย).
ทรัพย์นอกพาณิชย์
หมายถึง(กฎ) น. ทรัพย์ที่ไม่สามารถถือเอาได้ และทรัพย์ที่โอนแก่กันมิได้โดยชอบด้วยกฎหมาย.