ผลการค้นหา

ตะเพียน

หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดบางชนิดของบางสกุลในวงศ์ Cyprinidae ส่วนใหญ่อยู่ในสกุล Puntius และ Cyclocheilichthys หนวดสั้น เกล็ดสีขาวเงินขอบเรียบ ที่มีลำตัวสั้นป้อม แบนข้าง เช่น ตะเพียนขาว (P. gonionotus) ตะเพียนทอง (P. altus) ตะเพียนหางแดง หรือ กระแห (P. schwanenfeldi) ส่วนที่มีลำตัวเรียวกว่า เช่น ตะเพียนทราย (P. leiacanthus, C. apogon).

ตะเพียนหางแดง

หมายถึงดู กระแห, กระแหทอง.

ปลา

หมายถึง[ปฺลา] น. ชื่อสัตว์น้ำเลือดเย็นมีกระดูกสันหลัง ร่างกายแบ่งเป็นส่วนหัว ลำตัว และหาง ส่วนใหญ่หายใจทางเหงือกยกเว้นปลาปอด มีครีบใช้ช่วยในการเคลื่อนไหว บางชนิดมีเกล็ด บางชนิดไม่มี รูปร่างลักษณะ ขนาด และพฤติกรรมแตกต่างกันมากมาย พบในแหล่งนํ้าทั่วไป.

ปลา

หมายถึงน. ชื่องูในสกุล Enhydris และ Homalopsis วงศ์ Colubridae กินปลา ที่รู้จักกันดี คือ งูสายรุ้ง (E. enhydris).

ปลาข้องเดียวกัน

หมายถึง(สำ) น. คนที่อยู่ร่วมกันหรือเป็นพวกเดียวกัน.

ปลาหาง

หมายถึง(ราชา) น. ปลาช่อน.

ปลาติดหลังแห

หมายถึง(สำ) น. คนที่พลอยได้รับเคราะห์กรรมร่วมกับผู้อื่น ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้มีส่วนพัวพันด้วย, ปลาติดร่างแห ก็ว่า.

ปลาใหญ่กินปลาเล็ก

หมายถึง(สำ) น. ประเทศหรือคนที่มีอำนาจหรือผู้ใหญ่ที่กดขี่ข่มเหงผู้อ่อนแอหรือผู้น้อย.

ยังเป็นอยู่

หมายถึงว. ยังมีชีวิตอยู่ เช่น ปลายังเป็นอยู่.

ปลาเห็ด

หมายถึงน. ทอดมันปลา.

มัจฉาชาติ

หมายถึงน. พวกปลา.

น้ำร้อนปลาเป็น

หมายถึง(สำ) น. คำพูดที่ตรงไปตรงมาฟังไม่ไพเราะ เป็นการเตือนให้ระวังตัว แต่ไม่เป็นพิษเป็นภัย, มักพูดเข้าคู่กับ นํ้าเย็นปลาตาย.