ค้นเจอ 25 รายการ

ตรัส

หมายถึง(ราชา) ก. พูด. ว. แจ้ง, สว่าง, ชัดเจน.

ทักทาย

หมายถึงก. ไต่ถามถึงความเป็นอยู่หรือทุกข์สุขอย่างเป็นกันเอง.

ตรัสวิน

หมายถึงครุฑ, ผู้เคลื่อนที่เร็ว

ไตร

หมายถึง[ไตฺร] ว. ไกร, ยิ่ง, เช่น ตรัสไตร.

โอภา

หมายถึงก. ทักทายด้วยวาจาสุภาพ.

กระแสพระราชดำรัส

หมายถึง[-ราดชะ-] (ราชา) น. ข้อความที่พระเจ้าแผ่นดินตรัส.

เปรยปราย

หมายถึงก. พูดทักทายทั่วไปไม่จำเพาะใคร.

โอภาปราศรัย

หมายถึง[-ปฺราไส] ก. ทักทายด้วยความสนิทสนมเป็นกันเอง.

บรรหาร

หมายถึง[บันหาน] (กลอน; แผลงมาจาก บริหาร) ก. เฉลย, กล่าวแก้, ตรัสสั่ง.

ประภาษ

หมายถึง[ปฺระพาด] ก. ตรัส, บอก, พูด. (ส. ปฺรภาษ; ป. ปภาส).

อาลปน์,อาลปนะ

หมายถึง[อาลบ, อาละปะนะ] น. การพูด, การสนทนา, การเรียก, การทักทาย; ในไวยากรณ์ หมายถึง คำที่ใช้เรียกหรือทักทายผู้ที่ตนจะพูดด้วย เช่น “นายแดง แกจะไปไหน” คำ “นายแดง” เป็นอาลปนะ. (ป., ส.).

สำแดง

หมายถึงคำกล่าวประกอบชื่อผู้อื่นซึ่งปรากฏอยู่เฉพาะหน้า, เป็นสำนวนแปลบาลีเก่า ใช้ในที่ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสกับพระสาวก เช่น สำแดงอานนท์.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ