ผลการค้นหา

ตง

หมายถึงน. ไม้เครื่องเรือนที่วางบนรอดหรือคานสำหรับรองพื้นกระดานหรือฟาก.

ตง

หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Dendrocalamus asper (Schult. f.) Heyne ในวงศ์ Gramineae ลำต้นใหญ่ ไม่มีหนาม หน่อกินได้.

ฟาง

หมายถึงน. ต้นข้าวที่เกี่ยว นวด หรือฟาดเอาเมล็ดออกแล้ว.

ฟาง

หมายถึงว. เห็นไม่ถนัด, ทำให้เห็นไม่ถนัด, เช่น ตาฟาง.

ฟาง

หมายถึงน. ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ฟัน เป็น ฟันฟาง.

ฝ้าฟาง

หมายถึงว. ขุ่นมัว ทำให้เห็นไม่ถนัด เช่น นัยน์ตาฝ้าฟาง.

ฟันฟาง

หมายถึงน. ฟาง, ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, ฟัน เช่น ฟันฟางไม่ค่อยดี กินของเหนียวของแข็งไม่ได้.

ไย่

หมายถึงว. ฟางตา.

บ้าหอบฟาง

หมายถึง(สำ) ว. บ้าสมบัติ เห็นอะไร ๆ เป็นของมีค่าจะเอาทั้งนั้น, อาการที่หอบหิ้วสิ่งของพะรุงพะรัง.

ลำพวน

หมายถึงน. เศษฟางและข้าวลีบ.

รุข้าว

หมายถึงก. เอาฟางออกจากเมล็ดข้าวที่นวดแล้ว.

กระดาษฟาง

หมายถึงน. กระดาษที่ทำจากฟางข้าว เนื้อบางฟ่าม.