ค้นเจอ 14 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ดัก ๆ, ดัก, อะดัก, ผก

ดักดาน

หมายถึงว. คงสภาพอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน (มักใช้ในเรื่องที่ไม่เจริญก้าวหน้า) เช่น เป็นเสมียนอยู่ดักดาน โง่ดักดาน.

ดักแด้

หมายถึงก. ลำบากเต็มแย่, ขัดสนเต็มแย่.

ดักษณะ

หมายถึง[ดักสะนะ] (แบบ) น. เครื่องตัดและกรางสิ่งของ มีมีด พร้า บุ้ง ตะไบ เป็นต้น; การตัด, การปอก, การทอน; ตัวหารเฉพาะ (วิชาเลข). (ส. ตกฺษณ; ป. ตจฺฉน).

ดักษณี

หมายถึง[-สะนี] น. ผึ่ง, ขวาน. (ส. ตกฺษณี; ป. ตจฺฉนี).

ดัก

หมายถึงก. คอยสกัด เช่น ดักทำร้าย, วางเครื่องดักสัตว์มีกับเป็นต้น เพื่อให้สัตว์เข้ามาติด เช่น ดักไก่ ดักนก.

ดัก

หมายถึงน. (๑) ชื่อปลานํ้าจืดขนาดเล็กชนิด Amblyceps mangois ในวงศ์ Amblycipidae มีหนวด ไม่มีเกล็ด ลำตัวยาว แบนข้าง ครีบหลังตอนแรกและครีบอกมีก้านครีบเป็นเงี่ยง มีแผ่นเนื้ออยู่ส่วนหน้าของครีบอก ครีบหลังตอนที่ ๒ เป็นแผ่นเนื้อ ครีบหางเป็นแฉก พบอาศัยอยู่ตามแหล่งต้นนํ้าลำธาร. (๒) ชื่อปลาดุกนํ้าจืดชนิด Clarias melanoderma ในวงศ์ Clariidae รูปร่างคล้ายปลาดุกอุยและปลาดุกด้านซึ่งอยู่ในสกุลเดียวกัน เว้นแต่เป็นชนิดเดียวที่ขอบหน้าของเงี่ยงครีบอกจักเป็นฟันเลื่อย.

ดักเดี้ย

หมายถึงก. ลำบาก, ขัดสน, แกร่วอยู่.

ดักษัน

หมายถึงน. คนตัดไม้, ช่างไม้. (ส. ตกฺษนฺ).

ดักแด้

หมายถึงน. ชื่อตัวอ่อนระยะสุดท้ายของแมลงหลายชนิดที่สร้างเปลือกแข็งหุ้มตัวเพื่อที่จะเจริญวัยเปลี่ยนรูปร่างเป็นตัวเต็มวัย ระยะนี้จะเป็นระยะอยู่นิ่งกับที่และไม่กินอาหาร มีรูปร่างต่าง ๆ กัน เช่น รูปไข่ รูปยาวรี, แดกแด้ หรือ แด็กแด้ ก็เรียก.

ดักฟัง

หมายถึงก. ลักฟัง.

ดักษก

หมายถึง[ดักสก] (แบบ) น. ช่างไม้. (ส. ตกฺษก; ป. ตจฺฉก).

ดัก ๆ

หมายถึงว. อาการที่ดิ้นอย่างทุรนทุราย เช่น ปลาดิ้นดัก ๆ. (โบ; กลอน) ว. ลำบาก, อึดอัด, เร่าร้อนใจ, เช่น มาเดียวพี่ดักดัก ใจจอด แม่แม่. (นิ. นรินทร์), อะดัก ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ