ตัวกรองผลการค้นหา
ชล,ชล-
หมายถึง[ชน, ชนละ-] น. นํ้า. (ป., ส.).
คำไวพจน์ แม่น้ำ | คำคล้าย แม่น้ำ
วัลย์
หมายถึงน. เถาวัลย์, เครือเขา, ไม้เถา. (ป., ส. วลฺลี).
สาชล
หมายถึง(กลอน) น. สายชล, สายน้ำ, เช่น โอ้เรือพ้นวนมาในสาชล ใจยังวนหวังสวาทไม่คลาดคลา. (นิ. ภูเขาทอง).
ชลาลัย
หมายถึงน. ทะเล, แม่นํ้า. (ป., ส. ชล + อาลย = ที่อยู่ของนํ้า).
ชลัมพุ
หมายถึง(แบบ) น. นํ้า เช่น และไขชลัมพุธารา. (อภิไธยโพธิบาทว์). (ป. ชล + อมฺพุ).
ลดา
หมายถึง[ละ-] น. เครือเถา, เครือวัลย์; สาย. (ป., ส. ลตา).
เขดา
หมายถึง[ขะเดา] น. กำเดา, ความร้อน, เช่น ชลเขดาเดือดดาลพอง. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. เกฺดา).
ชโลทร
หมายถึง[ชะโลทอน] น. แม่นํ้า, ทะเล, ห้วงนํ้า, ท้องนํ้า. (ป., ส. ชล + อุทร).
กุณฑี
หมายถึง[-ที] น. คนที, หม้อนํ้า, หม้อนํ้ามีหู, เต้านํ้า, เช่น พลูกัดชลกุณฑี ลูกไม้. (โลกนิติ). (ป., ส.).
กระชอก
หมายถึง(โบ; กลอน) ก. กระฉอก เช่น กระชอกชอกชล กระมลมลมาลย์. (ประชุมหนังสือเก่า ภาค ๒). (ไทยเหนือ ซอก ว่า ตำ, กระทุ้ง).
ชทึง
หมายถึง[ชะ-] (กลอน) น. แม่นํ้า เช่น ชลชทึงบึงบาง. (ประกาศพระราชพิธี), ใช้ว่า จทึง ฉทึง ชรทึง สทิง สทึง หรือ สรทึง ก็มี. (ข. สฺทิง ว่า คลอง).
ลูกกระแอม
หมายถึงน. ลายที่ผูกเป็นตัวลอย ๆ ลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนคล้ายลายกระหนกหางโต ใช้สำหรับอุดหรือปิดช่องไฟระหว่างลายกระหนกเครือวัลย์. (ดู กระแอม ๒).
