ตัวกรองผลการค้นหา
โชติ,โชติ-
หมายถึง[โชด, โชติ-] น. ความรุ่งเรือง, ความโพลง, ความสว่าง. (ป.; ส. โชฺยติสฺ).
ญาณ,ญาณ-
หมายถึง[ยาน, ยานะ-, ยานนะ-] น. ปรีชาหยั่งรู้หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ, ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. (ป.; ส. ชฺาน).
โชติก,โชติก-
หมายถึง[โชติกะ-] น. ผู้มีความรุ่งเรือง, ผู้มีความสว่างไสว. (ป.).
เล็งญาณ
หมายถึงก. พิจารณาเห็นแจ้งด้วยปัญญาที่เกิดจากสมาธิ.
สรรเพชุดาญาณ
หมายถึงน. ญาณหรือปัญญาที่รู้ทุกสิ่ง หมายเอาญาณของพระพุทธเจ้า. (ส. สรฺวชฺาน; ป. สพฺพญฺญุตาณ).
โชติรส
หมายถึง[โชติ-] น. แก้ววิเศษชนิดหนึ่งมีรัศมีรุ่งเรือง. (ป.).
โชยติส
หมายถึง[ชะโยติด] น. ดาราศาสตร์. (ส.; ป. โชติ).
โชดึก
หมายถึงน. ผู้มีความรุ่งเรือง, ผู้มีความสว่างไสว. (ป. โชติก).
รักขิต
หมายถึงก. ระวัง, ดูแล, รักษา, (มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส) เช่น พุทธรักขิต ญาณรักขิต. (ป.).
ทายาด
หมายถึงว. ยวดยิ่ง, ยิ่งยวด, เช่น ทนทายาด, พระญาณสมเด็จทรง ทายาด. (ยวนพ่าย).
อภิสัมโพธิญาณ
หมายถึง[อะพิสำโพทิยาน] น. ญาณคือความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า.
นักสราช
หมายถึง[นักสะราด] น. ตำแหน่งคนถือธงท้ายเรือพระที่นั่งพาย. (วชิรญาณ).