ผลการค้นหา

ซากศพ

หมายถึงน. ร่างของคนที่ตายแล้ว.

ซาก

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Erythrophleum succirubrum Gagnep. และชนิด E. teysmannii Craib ในวงศ์ Leguminosae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ เนื้อแข็งและหนัก ใช้เผาถ่านได้ดี ทุกส่วนมีพิษ กินตาย ชนิดแรกใบเกลี้ยง ชนิดหลังใบมีขน, อีสานเรียก ซาด หรือ พันซาด.

ซาก

หมายถึงน. ร่างของคนหรือสัตว์ที่ตายจนโทรมเหลือแต่เค้า, สิ่งก่อสร้างที่ปรักหักพังแล้วเหลือแต่เค้า.

สิ้นซาก

หมายถึงก. ไม่มีร่องรอยเหลืออยู่ เช่น รื้อตลาดเก่าออกไปจนสิ้นซาก.

พันซาด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก ๒).

ซาด

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก ๒).

ถอนยวง

หมายถึงก. ทำลายให้สิ้นซาก.

ขวานผ่าซาก

หมายถึง(สำ) ว. โผงผางไม่เกรงใจใคร (ใช้แก่กริยาพูด).

ครุ่นคิด

หมายถึงก. คิดซ้ำ ๆ ซาก ๆ.

กเฬวราก

หมายถึง[กะเลวะราก] (กลอน) น. ซากศพ, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น กเฬวรากซากศพ, เขียนเป็น กเฬวราก์ ก็มี เช่น เผากเฬวราก์ผู้อนาถ. (มาลัยคำหลวง).

สาง

หมายถึงน. ผี, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น ผีสาง; กลิ่นเหม็นของซากศพ ซากสัตว์ เช่น เหม็นสาบเหม็นสาง, โดยปริยายหมายความว่า มีกลิ่นเหม็นคล้ายคลึงเช่นนั้น.

ปุ๋ยอินทรีย์

หมายถึง[-อินซี] น. ปุ๋ยที่ได้จากพืชและซากสัตว์.