ผลการค้นหา

ช่องว่าง

หมายถึงน. ความเหลื่อมล้ำต่ำสูงที่ทำให้เข้ากันยาก เช่น ช่องว่างระหว่างชนชั้น ช่องว่างระหว่างวัย.

ช่อง

หมายถึงน. ที่ว่างซึ่งเป็นทางเข้าออกได้ เช่น ช่องเขา ช่องหน้าต่าง ช่องลม; โอกาส เช่น ไม่มีช่องที่จะทำได้.

ว้างเวิ้ง

หมายถึงว. เป็นช่องว่างและโล่งออกไปกว้างขวาง.

เว้นช่องไฟ

หมายถึงก. เว้นช่องว่างระหว่างตัวหนังสือหรือลวดลายแต่ละตัว.

หว่าง

หมายถึงน. ช่องว่างจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง เช่น หว่างคิ้ว หว่างเขา.

จักขุทวาร

หมายถึงน. ช่องตา.

บากท่า

หมายถึงก. ให้ท่า, เปิดช่อง.

โหก

หมายถึงน. ช่อง, ระวาง.

เฉาะปล่อง

หมายถึงก. ทำให้เป็นช่องไป.

เหว

หมายถึง[เหวฺ] น. ช่องลึกลงไปในภูเขา, ช่องลึกหว่างเขา.

ชะวาก

หมายถึงน. ช่องที่เวิ้งว้างเข้าไป.

โป่งน้ำ

หมายถึงน. ช่องดินที่มีนํ้าพุขึ้นมา.