ตัวกรองผลการค้นหา
ชีระ
หมายถึง(แบบ) ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชำรุด. (ป.).
หมายถึงว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว. (ส.).
มัญชีร,มัญชีร-
หมายถึง[มันชีระ-] น. กำไลเท้า. (ส.).
เชียร
หมายถึงว. แก่ครํ่าคร่า, ชำรุด. (แผลงมาจาก ชีระ).
หมายถึงว. ว่องไว, เก่ง, เชี่ยว, เช่น เชียรเชียรใบบาตรนํ้า. (แช่งนํ้า). (แผลงมาจาก ชีระ).
ชีรณัคคิ
หมายถึง[ชีระนักคิ] น. ไฟธาตุที่ทำอาหารให้ย่อย, ชิรณัคคิ ก็ว่า. (ส. ชีรณ + ป. อคฺคิ).
ชีรณ,ชีรณ-,ชีรณะ
หมายถึง[ชีระนะ-] ว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ เช่น ชีรณกถา ว่า นิทานโบราณ, ชีรณฎีกา ว่า ฎีกาโบราณ. (ป., ส.).