ตัวกรองผลการค้นหา
เครื่องต้น
หมายถึง(ราชา) น. เครื่องทรงสำหรับพระเจ้าแผ่นดินในพระราชพิธี เช่น พระราชพิธีบรมราชาภิเษก, เรียกเต็มว่า ฉลองพระองค์เครื่องต้น; ของใช้ของเสวยสำหรับพระเจ้าแผ่นดิน.
ชาม
หมายถึงน. ภาชนะรูปคลุ่ม ๆ ชนิดหนึ่ง สำหรับใส่อาหารเป็นต้น.
ชามอีโน
หมายถึง(โบ) น. ชามขนาดใหญ่อย่างชามโคม.
อีโน
หมายถึง(โบ) น. เรียกชามขนาดใหญ่อย่างชามโคมว่า ชามอีโน.
มหากฐิน
หมายถึงน. ชื่อพระชฎาเครื่องต้น.
กะละมัง
หมายถึงน. เรียกชามที่ทำด้วยโลหะเคลือบว่า ชามกะละมัง.
บายศรีปากชาม
หมายถึงน. บายศรีตองที่จัดวางลงปากชาม.
ไปล่
หมายถึง[ไปฺล่] ว. ผาย, แบะ, เช่น ชามปากไปล่, แปล้, เลยไป, เช่น ผมไปล่.
เบญจรงค์
หมายถึงน. แม่สีทั้ง ๕ คือ ดำ แดง ขาว เขียว (คราม) เหลือง, เรียกเครื่องถ้วยชามที่เขียนลวดลายด้วยแม่สีทั้ง ๕ ว่า ถ้วยเบญจรงค์ ชามเบญจรงค์.
ปากไปล่
หมายถึงน. ชื่อชามชนิดหนึ่ง ก้นเล็กปากบานอย่างรูปงอบหงาย.
สถาล
หมายถึง[สะถาน] (แบบ) น. ภาชนะใส่ของ, จาน, ชาม. (ส. สฺถาล; ป. ถาล).
ไปล่ปลิว
หมายถึงก. ขจรไป เช่น ทรงนํ้ามันกันไรไปล่ปลิว. (อิเหนา), เชิดขึ้นไปคล้ายเส้นขอบนอกชามปากไปล่.