ผลการค้นหา

ชะ

หมายถึงก. ทำให้สิ่งที่ติดอยู่หลุดไปหรือหมดไปด้วยนํ้า ในลักษณะและอาการอย่างชะแผล; ชำระล้างด้วยอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนชะลาน ฝนชะช่อมะม่วง.

ชะงัก

หมายถึงก. หยุดลงกลางคันทันที.

ชะงาบ

หมายถึงว. อ้าปากงาบ ๆ ด้วยอาการชัก.

ชะแง้

หมายถึงก. เหลียวแลดู, เฝ้าคอยดู.

ชะโงกผา

หมายถึงน. หินซึ่งยื่นออกไปจากหน้าผา.

ชะฉ่า

หมายถึงว. เสียงลูกคู่ที่รับเพลงปรบไก่.

ชะมด

หมายถึงน. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยข้าวเม่า มะพร้าวขูด และน้ำตาล กวนให้เข้ากัน ปั้นเป็นก้อนกลมแบน ชุบด้วยแป้งข้าวเจ้าแล้วทอดน้ำมัน.

ชะมดเชียง

หมายถึงน. ชื่อเครื่องหอมชนิดหนึ่งซึ่งได้จากกวางชะมดตัวผู้ ใช้แต่งกลิ่นเครื่องหอมและทำยาได้. (ดู กวางชะมด ประกอบ).

ชะรอย

หมายถึงว. เห็นจะ, เห็นทีจะ, ท่าจะ, บางที, ในบทกลอนใช้ว่า รอย ก็มี.

ชะลิน

หมายถึงดู นวลจันทร์ทะเล.

ชะเวิกชะวาก

หมายถึงว. เปิดกว้างและลึก เช่น สวมเสื้อคอกว้างชะเวิกชะวาก.

ชะอม

หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Acacia pennata (L.) Willd. subsp. insuavis (Lace) Nielsen ในวงศ์ Leguminosae มีหนาม กลิ่นแรง ใบเล็กเป็นฝอย ยอดและใบอ่อนกินได้.