ผลการค้นหา

พิศ

หมายถึง[พิด] ว. ยี่สิบ. น. เรียกเหรียญทองครั้งรัชกาลที่ ๔ ชนิดหนึ่ง มีค่าเท่ากับ ๑ ใน ๒๐ ของชั่ง = ๔ บาท ว่า ทองพิศ. (ส. วึศ; ป. วีส).

พิศ

หมายถึง[พิด] ก. เพ่งดู, แลดูโดยถี่ถ้วน.

ชวน,ชวน-,ชวน-

หมายถึง[ชะวะนะ-] (แบบ) น. ความเร็ว, ความไว, ความเร็วของปัญญาหรือความคิด, แผลงเป็น เชาวน์ ก็มี. (ป., ส.).

ชวน

หมายถึงก. จูงใจ, โน้มนำ, เช่น ชวนกิน; ชักนำ, ขอให้ทำตาม, เช่น ชวนไปเที่ยว.

พิศดู

หมายถึง[พิดสะดู] ก. พิจารณาดูให้รอบคอบ, พิจารณาดูให้ถี่ถ้วน.

เพ่งพิศ

หมายถึงก. ดูด้วยความพินิจพิเคราะห์.

คมขำ

หมายถึงก. สวยอย่างซึ้งใจชวนพิศ มักหมายถึงหญิงผิว ๒ สี.

ชักชวน

หมายถึงก. ชวนให้ทำด้วยกัน.

เตือนตา

หมายถึงก. ชวนดู.

หน้าคมขำ

หมายถึงน. ใบหน้าสวยซึ้งชวนพิศ คิ้วดกดำ ตาคม (ใช้แก่ผู้หญิงผิวคล้ำหรือดำแดง).

คำคม

หมายถึงน. ถ้อยคำที่หลักแหลมชวนให้คิด.

ขื่น

หมายถึงว. รสฝาดเฝื่อนชวนให้คลื่นไส้ ไม่ชวนกิน; (ถิ่น-พายัพ) ฉุน.