ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ใบฉัตร, ฆ้อง, หลังฉัตร, ชานฉัตร, ฉัตร, พิธีมณฑล, ชั้น, เครื่องสูง, กกุธภัณฑ์, กรรภิรมย์, เกิ้ง, ฉัตร,ฉัตร,ฉัตร-
ชย,ชย-
หมายถึง[ชะยะ] น. การชนะ. (ป., ส.). (ดู ชัย).
ฉัตร,ฉัตร,ฉัตร-
หมายถึง[ฉัด, ฉัดตฺระ-] น. เครื่องสูงชนิดหนึ่ง มีรูปคล้ายร่มที่ซ้อนกันขึ้นไปเป็นชั้น ๆ ชั้นบนมีขนาดเล็กกว่า ชั้นล่างลดหลั่นกันไปโดยลำดับ สำหรับแขวน ปัก ตั้ง หรือเชิญเข้ากระบวนแห่เป็นเกียรติยศ. (ส. ฉตฺร; ป. ฉตฺต ว่า ร่ม); ส่วนที่ต่อจากปุ่มฆ้องเป็นฐานแผ่ออกไปแล้วงองุ้มลงมาเป็นขอบโดยรอบอย่างฉัตร; ชื่อดาวฤกษ์อารทรา.
ฉัตร
หมายถึง[ฉัด] น. ไม้เล็ก ๆ ซึ่งจัดไว้ที่วงฆ้องระหว่างลูกฆ้อง.
หลังฉัตร
หมายถึงน. ส่วนที่เป็นพื้นราบรอบปุ่มฆ้อง, ชานฉัตร ก็ว่า.
วิชย,วิชย-,วิชัย
หมายถึง[วิชะยะ-, วิไช] น. ความชนะ, ชัยชนะ. (ป., ส.).
ใบฉัตร
หมายถึงน. ส่วนที่งอเป็นขอบโดยรอบตัวฆ้อง.
ชานฉัตร
หมายถึงน. ส่วนที่เป็นพื้นราบรอบปุ่มฆ้อง, หลังฉัตร ก็ว่า.
พิชย,พิชย-,พิชัย
หมายถึง[-ชะยะ] น. ความชนะ. (ป., ส. วิชย).
เศวตฉัตร
หมายถึง[สะเหฺวดตะฉัด] น. ฉัตรขาว ใช้เป็นเครื่องหมายแห่งความเป็นพระเจ้าแผ่นดินเป็นต้น. (ส. เศฺวตจฺฉตฺร ว่า ฉัตรขาว).
เครื่องสูง
หมายถึงน. ของสำหรับแสดงอิสริยยศหรือยศ เช่น ฉัตร พัดโบก จามร กลด.
ไพชยนต์
หมายถึง[-ชะยน] น. ชื่อรถและวิมานของพระอินทร์; ปราสาททั่วไปของหลวง; ธงของพระอินทร์. (ส. ไวชยนฺต, ไวชยนฺตี; ป. เวชยนฺต).
เวชยันต์
หมายถึง[เวดชะ-] น. ชื่อวิมานหรือรถของพระอินทร์. (ป.; ส. ไวชยนฺต).