ค้นเจอ 19 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา วับ, วุบ, ปรูด,ปรู๊ด, ลหุ

ฉับไว

หมายถึงว. รวดเร็ว.

วับ

หมายถึงว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งมีรูปร่างซึ่งปรากฏให้เห็น แล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น แสงหายวับ พูดขาดคำก็หายตัววับลับตาไป, บางทีก็เป็นคำซ้อน เพื่อเน้นหรือเพื่อความไพเราะ เป็น หายวับไปฉับพลัน หายวับไปกับตา เป็นต้น.

วุบ

หมายถึงว. ฉับพลัน, ฉับไว, ใช้ประกอบอาการของแสงหรือสิ่งที่มีรูปร่างที่ปรากฏให้เห็นแล้วหมดสิ้นหรือลับหายไปอย่างรวดเร็วในทันทีทันใด เช่น หายวุบ.

ปรูด,ปรู๊ด

หมายถึง[ปฺรูด, ปฺรู๊ด] ว. อาการที่นํ้าหรือของเหลวเป็นต้นพุ่งออกจากช่องแคบโดยเร็วแรง, โดยปริยายหมายความว่า ฉับไว.

ลหุ

หมายถึง[ละ-] ว. เบา; เร็ว, ฉับไว; ใช้ในตำราฉันทลักษณ์ หมายถึง พยางค์ที่มีเสียงเบา ได้แก่ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด เช่น จะ มิ ดุ, ใช้เครื่องหมาย แทน, คู่กับ ครุ ซึ่งใช้เครื่องหมาย แทน.

หง่อย

หมายถึงว. เชื่องช้า, ไม่ฉับไว, เงื่อง.

กระยืดกระยาด

หมายถึงว. ยืดยาดมาก, เนิบนาบ, ช้า, ไม่ฉับไว.

หายวับ

หมายถึงก. หายไปอย่างฉับไว, หายไปอย่างรวดเร็ว.

ปราด

หมายถึง[ปฺราด] ก. แล่นอย่างฉับไว เช่น ปราดเข้าใส่. ว. อาการที่เป็นไปอย่างฉับไว เช่น วิ่งปราด.

หายวับไปกับตา

หมายถึง(สำ) ก. หายไปอย่างฉับไวต่อหน้าต่อตา.

โหยง

หมายถึง[โหฺยง] ว. อาการที่กระโดดโดยฉับไวด้วยดีใจหรือตกใจ เช่น กระโดดโหยง สะดุ้งโหยง.

เชาวน์

หมายถึง[เชา] น. ปัญญาหรือความคิดฉับไว, ปฏิภาณไหวพริบ. (แผลงมาจาก ป., ส. ชวน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ