ค้นเจอ 97 รายการ

จาน

หมายถึงน. ภาชนะรูปแบน ๆ สำหรับใส่สิ่งของต่าง ๆ, ลักษณนามเรียกจานที่ไม่มีอะไรบรรจุว่า ใบ หรือ ลูก เช่น จานใบหนึ่ง จาน ๒ ลูก, ลักษณนามเรียกสิ่งของที่บรรจุอยู่ในจานว่าจาน เช่น ข้าวจานหนึ่ง ข้าว ๒ จาน, เรียกของที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น จานเสียง, เรียกมะเขือชนิดหนึ่งว่า มะเขือจาน, คู่กับ มะเขือถ้วย.

จาน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นทอง. (ดู ทอง ๒).

จาน

หมายถึงก. เจือหรือปนด้วยน้ำ เช่น ข้าวจานนํ้า.

ดูด

หมายถึงก. สูบด้วยปาก เช่น ดูดนม, สูบด้วยกำลัง เช่น นํ้าดูด ไฟฟ้าดูด.

กอก

หมายถึงก. ดูดเลือด หนอง หรือลมออกจากร่างกายหรือดูดเอานํ้านมออกจากเต้านมโดยใช้ถ้วย กระบอก ฯลฯ เป็นเครื่องดูด.

จุ๊บ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงดูดปาก. ก. (ปาก) จูบ, ดูด.

สูบ

หมายถึงน. เครื่องสำหรับดูดของเหลวเช่นนํ้าให้เคลื่อนจากระดับเดิมไปสู่ระดับใหม่, เครื่องสำหรับดูดหรืออัดลม. ก. ดูดเข้าไป เช่น สูบบุหรี่ สูบกัญชา, ดูดออกมา เช่น สูบส้วม สูบน้ำออกจากนา.

ไม้ดอก

หมายถึงน. ไม้ที่ปลูกไว้ดูดอก.

ผอด

หมายถึงก. หายใจ, ดูดลม (จากปอด).

แม่เหล็ก

หมายถึงน. แร่หรือโลหะที่มีสมบัติดูดเหล็กได้.

อนุศาสนาจารย์

หมายถึง[อะนุสาสะนาจาน, อะนุสาดสะนาจาน] น. อาจารย์ผู้อบรมศีลธรรมของหน่วยราชการ.

ปรมาจารย์

หมายถึง[ปะระมาจาน, ปอระมาจาน] น. อาจารย์ผู้เป็นเอกหรือยอดเยี่ยมในทางวิชาใดวิชาหนึ่ง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ