ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หอมกราย, ใบท้องแดง, ตะพัด, เกริ่น, ลันเต, ชะเนียง, เลเป
ลันเต
หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี, ระยอง) น. ต้นมหาหงส์. (ดู มหาหงส์).
หอมกราย
หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นขี้อ้าย. [ดู ขี้อ้าย (๑)].
ใบท้องแดง
หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นกระบือเจ็ดตัว. (ดู กระบือเจ็ดตัว).
ตะพัด
หมายถึงน. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Scleropages formosus ในวงศ์ Osteoglossidae หรือชนิดอื่นในสกุลเดียวกันที่พบในประเทศข้างเคียง เป็นปลาโบราณที่ยังมีพืชพันธุ์สืบมาจนถึงปัจจุบัน ลำตัวยาว แบนข้างตลอด แนวด้านข้างของสันหลังตรงโดยตลอด แนวสันท้องโค้ง ปากเชิดขึ้น ครีบหลังและครีบก้นอยู่ใกล้ครีบหางมาก ขอบหางกลม เกล็ดใหญ่ เส้นข้างตัวอยู่ใกล้แนวสันท้อง พื้นลำตัวเป็นสีเงินอมเทาหรือสีฟ้า พบเฉพาะบริเวณแหล่งนํ้าเขตภูเขาในจังหวัดตราด จันทบุรี และระยอง รวมทั้งบางจังหวัดในเขตภาคใต้ เช่น สุราษฎร์ธานี ขนาดยาวได้ถึง ๙๐ เซนติเมตร.
เกริ่น
หมายถึง[เกฺริ่น] (ถิ่น-จันทบุรี) น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ทำด้วยไม้ไผ่ผ่าเป็นซีก ๆ ผูกด้วยหวายให้เป็นแผง, ปัจจุบันเรียกว่า เฝือก.
ชะเนียง
หมายถึง(ถิ่น-จันทบุรี) น. ต้นเนียง. (ดู เนียง ๒).
เลเป
โฉมงาม
หมายถึงน. ปลาผมนาง. (ประพาสจันทบุรี).
กะหูด
หมายถึง(ถิ่น) น. เครื่องมือจับสัตว์นํ้าชนิดหนึ่ง ใช้ในท้องที่จังหวัดจันทบุรี รูปร่างคล้ายกรวย ทำด้วยไม้ไผ่.
ชอง
หมายถึงน. ชื่อชนกลุ่มน้อยเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ-เขมร มีมากทางตอนเหนือของจังหวัดจันทบุรี, เรียกตัวเองว่า สำเร หรือ ตำเหรด, เขมรเรียกว่า พวกปอร.
เนียง
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Archidendron jiringa Nielsen ในวงศ์ Leguminosae ฝักบิดเป็นวง เมล็ดค่อนข้างแบน กินได้, พะเนียง ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ชะเนียง.
กระบือเจ็ดตัว
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Excoecaria cochinchinensis Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae สูง ๑-๒ เมตร ใบด้านบนสีเขียว ด้านล่างสีแดงเลือดหมู ใช้ทำยาได้, ลิ้นกระบือ ก็เรียก, จันทบุรีเรียก ใบท้องแดง.