ผลการค้นหา

ค้นเจอ 109 รายการ

บริบูรณ์

หมายถึง[บอริบูน] ก. ครบถ้วน, เต็มที่, เต็มเปี่ยม. (ส. ปริปูรฺณ; ป. ปริปุณฺณ).

ค้นหาในบทความ

ปริโยสาน

หมายถึง[ปะริ-] น. ที่สุดลงโดยรอบ (หมายความว่า ที่สุดหรือจบลงอย่างบริบูรณ์แล้ว), จบ. (ป.).

สมัต

หมายถึง[สะมัด] ก. จบแล้ว, จบข้อความ, สำเร็จแล้ว; เต็ม, บริบูรณ์. (ป. สมตฺต).

จบ

หมายถึงก. ต่อกัน, พบกัน, เช่น จับปลายเชือก ๒ เส้นมาจบกัน.

จบ

หมายถึงก. ยกของขึ้นหรือพนมมือเหนือหน้าผากเพื่อตั้งใจอุทิศให้เวลาทำบุญทำทาน; กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทำความเคารพ ในคำว่า ช้างจบ.

จบ

หมายถึงน. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น เช่น สวดจบหนึ่ง ตั้งนโม ๓ จบ. ก. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ เช่น จบชั้นไหน.

ครบครัน

หมายถึงว. พร้อมเพรียง, ไม่ขาดเหลือ, บริบูรณ์.

ขาดตกบกพร่อง

หมายถึงก. ไม่ครบ, ไม่บริบูรณ์, ยังไม่เรียบร้อย.

พร้อมมูล

หมายถึงว. บริบูรณ์, มีครบทุกอย่าง, เช่น มีหลักฐานพร้อมมูล.

คาราคาซัง

หมายถึงค้างคา ไม่จบไม่สิ้น

โวสาน

หมายถึงน. อวสาน, ที่สุด, จบ. (ป.).

ข้าวเหลือเกลืออิ่ม

หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองที่บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ