ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ต่อสู้, บรรจบ, ประจบ, จบ, ชิงชัย
จบ
หมายถึงก. ต่อกัน, พบกัน, เช่น จับปลายเชือก ๒ เส้นมาจบกัน.
สุภาษิตไทยเกี่ยวกับการเมือง
หมายถึงก. ยกของขึ้นหรือพนมมือเหนือหน้าผากเพื่อตั้งใจอุทิศให้เวลาทำบุญทำทาน; กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทำความเคารพ ในคำว่า ช้างจบ.
หมายถึงน. การสิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ, ลักษณนามเรียกการสิ้นสุดเช่นนั้น เช่น สวดจบหนึ่ง ตั้งนโม ๓ จบ. ก. สิ้นสุดคราวหนึ่ง ๆ เช่น จบชั้นไหน.
ปริโยสาน
หมายถึง[ปะริ-] น. ที่สุดลงโดยรอบ (หมายความว่า ที่สุดหรือจบลงอย่างบริบูรณ์แล้ว), จบ. (ป.).
คาราคาซัง
หมายถึงค้างคา ไม่จบไม่สิ้น
โวสาน
หมายถึงน. อวสาน, ที่สุด, จบ. (ป.).
นั้นแล
หมายถึงคำลงท้ายบอกว่าจบเรื่อง.
เอวัง
หมายถึง(ปาก) ก. จบ, หมดสิ้น.
แล้ว
หมายถึงก. จบ, สิ้น, เสร็จ, เช่น งานแล้วหรือยัง.
สมัต
หมายถึง[สะมัด] ก. จบแล้ว, จบข้อความ, สำเร็จแล้ว; เต็ม, บริบูรณ์. (ป. สมตฺต).
ปารคู
หมายถึงน. ผู้ถึงฝั่ง คือผู้เรียนวิชาจบ ได้แก่ พราหมณ์ผู้เรียนจบไตรเพท หรือพระขีณาสพผู้อยู่จบพรหมจรรย์. (ป.).
ท้องเรื่อง
หมายถึงน. เนื้อเรื่องที่ดำเนินไปตั้งแต่ต้นจนจบ.
