ค้นเจอ 283 รายการ

เบิ่ง

หมายถึงก. จ้องดู, แหงนหน้าดู, เช่น ควายเบิ่ง.

วก

หมายถึงก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.

คดเคี้ยว

หมายถึงว. คดไปคดมา, ลดเลี้ยว, วกไปวกมา.

วกวน

หมายถึงก. ลดเลี้ยวไปมา, คดไปคดมา, เช่น ทางเข้าออกวกวน, อ้อมไปอ้อมมา, ย้อนไปย้อนมา, เช่น ให้การวกวน เขียนหนังสือวกวนอ่านไม่เข้าใจ.

พับผ้า

หมายถึงน. เรียกทางหลวงที่วกไปวกมาว่า ทางพับผ้า.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

กระแซง

หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.

จะแคง

หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).

นั่นซี,นั่นนะซี

หมายถึงคำแสดงการเห็นพ้องด้วย.

ไม้หกเหียน

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.

กระเฉง,-กระเฉง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฉับ เป็น กระฉับกระเฉง.

โตง ๆ เตง ๆ

หมายถึงว. กะโตงกะเตง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ