ผลการค้นหา

ค้า

หมายถึงก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ.

ค้า,ค้า,ค้าค้า

หมายถึง(โบ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. (ตะเลงพ่าย), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. (ม. คำหลวง กุมาร).

พาณิชยการ

หมายถึงน. การค้า.

พาณิชยกรรม

หมายถึงน. การค้า.

พาณิชยศาสตร์

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยการค้า.

สมาคมการค้า

หมายถึง(กฎ) น. สถาบันที่บุคคลหลายคนซึ่งเป็นผู้ประกอบวิสาหกิจจัดตั้งขึ้นเพื่อทำการส่งเสริมการประกอบวิสาหกิจอันมิใช่เป็นการหาผลกำไรหรือรายได้แบ่งปันกัน.

ปิดประตูค้า

หมายถึงก. ถืออำนาจค้าแต่ผู้เดียว.

วณิช

หมายถึง[วะนิด] น. พ่อค้า, ผู้ทำการค้า. (ป., ส. วาณิช).

วาณิช,วาณิชกะ

หมายถึง[วานิด, วานิดชะ-] น. พ่อค้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ พ่อค้า เป็น พ่อค้าวาณิช. (ป., ส.).

อาปณกะ

หมายถึง[-นะกะ] น. พ่อค้า. (ป.).

พาณิช

หมายถึงน. พ่อค้า. (ส., ป. วาณิช).

ประชาชน,ประชาราษฎร์

หมายถึงน. พลเมือง, สามัญชนทั่ว ๆ ไปที่ไม่ใช่ข้าราชการ พ่อค้า หรือนักบวช ในความว่า ข้าราชการ พ่อค้า และประชาชน.