ค้นเจอ 82 รายการ

อักษรต่ำ

หมายถึง[อักสอน-] น. พยัญชนะที่คำเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงสามัญ ผันได้ ๓ เสียง มี ๒ รูป คือ ผันด้วยวรรณยุกต์ เป็นเสียงโท ผันด้วยวรรณยุกต์ เป็นเสียงตรี เช่น คา ค่า ค้า คำตายสระสั้น พื้นเสียงเป็นเสียงตรี ผันด้วยวรรณยุกต์ เป็นเสียงโท ผันด้วยวรรณยุกต์ เป็นเสียงจัตวา เช่น คะ ค่ะ ค๋ะ คำตายสระยาว พื้นเสียงเป็นเสียงโท ผันด้วยวรรณยุกต์ เป็นเสียงตรี ผันด้วยวรรณยุกต์ เป็นเสียงจัตวา เช่น คาก ค้าก ค๋าก มี ๒๔ ตัว คือ ค ฅ ฆ ง ช ซ ฌ ญ ฑ ฒ ณ ท ธ น พ ฟ ภ ม ย ร ล ว ฬ ฮ.

ค้า,ค้า,ค้าค้า

หมายถึง(โบ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. (ตะเลงพ่าย), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. (ม. คำหลวง กุมาร).

ค้า

หมายถึงก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ.

พาณิชยการ

หมายถึงน. การค้า.

พาณิชยกรรม

หมายถึงน. การค้า.

สมาคมการค้า

หมายถึง(กฎ) น. สถาบันที่บุคคลหลายคนซึ่งเป็นผู้ประกอบวิสาหกิจจัดตั้งขึ้นเพื่อทำการส่งเสริมการประกอบวิสาหกิจอันมิใช่เป็นการหาผลกำไรหรือรายได้แบ่งปันกัน.

พาณิชยศาสตร์

หมายถึงน. วิชาว่าด้วยการค้า.

ปิดประตูค้า

หมายถึงก. ถืออำนาจค้าแต่ผู้เดียว.

วณิช

หมายถึง[วะนิด] น. พ่อค้า, ผู้ทำการค้า. (ป., ส. วาณิช).

วาณิช,วาณิชกะ

หมายถึง[วานิด, วานิดชะ-] น. พ่อค้า, มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ พ่อค้า เป็น พ่อค้าวาณิช. (ป., ส.).

อาปณกะ

หมายถึง[-นะกะ] น. พ่อค้า. (ป.).

พาณิช

หมายถึงน. พ่อค้า. (ส., ป. วาณิช).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ