ตัวกรองผลการค้นหา
กลมกลืน
หมายถึงก. เข้ากันได้ดี, ไม่ขัดแย้งกัน.
คำสนธิ
คำราชาศัพท์ หมวด ร่างกาย ส่วนลำตัว
อักษรย่อตำแหน่งต่าง ๆ และคำนำหน้าชื่อ
คุ้นเคย
หมายถึงก. รู้จักชอบพอสนิทสนมเป็นกันเอง เช่น พวกเขาทำงานด้วยกันมานาน เลยคุ้นเคยกัน, เคยเห็นเคยทำบ่อย ๆ จนชิน เช่น เขาเดินในที่มืดได้เพราะคุ้นเคยกับสถานที่แห่งนี้.
พบปะ
หมายถึงก. พบด้วยความสนิทสนมคุ้นเคย.
หัวมังกุท้ายมังกร
หมายถึง(สำ) ว. ไม่เข้ากัน, ไม่กลมกลืนกัน, มีหลายแบบหลายอย่างปนกัน.
เป็นกันเอง
หมายถึงว. มีความสนิทสนมคุ้นเคยกัน.
รู้จักมักคุ้น,รู้จักมักจี่
หมายถึงก. คุ้นเคยกัน เช่น เขารู้จักมักคุ้นกับน้องฉันมานานแล้ว.
มักคุ้น,มักจี่
หมายถึงก. ชอบพอกัน, คุ้นเคยกัน, ใช้ว่า รู้จักมักคุ้น รู้จักมักจี่.
ประสานเสียง
หมายถึงก. ร้องเพลงหรือเล่นดนตรีเป็นหมู่ให้มีเสียงกลมกลืนกัน.
ผิดกลิ่น
หมายถึงว. แปลกไปจากกลิ่นที่คุ้นเคยและทำให้เกิดปฏิกิริยา.
เอกภาพ
หมายถึง[เอกกะ-] น. ความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน; ความสอดคล้องกลมกลืนกัน. (อ. unity).
เกี่ยวก้อย
หมายถึง(สำ) ก. อาการที่แสดงความคุ้นเคยสนิทสนมกัน เช่น เขาเกี่ยวก้อยกันไปเที่ยวเชียงใหม่.
ตัดกัน
หมายถึงก. ขัดกัน, ไม่กินกัน, ไม่กลมกลืนกัน, (ใช้แก่สี); ตัดผ่านขวางกัน เช่น ถนนตัดกัน.