ตัวกรองผลการค้นหา
ผิดวาจา
หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดคำพูด ก็ว่า.
พุทธศาสนสุภาษิต หมวด วาจา
สำนวนจากละครบุพเพสันนิวาส
คำไวพจน์ คำพูด | คำคล้าย คำพูด
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดสรรพนาม
วาจา
หมายถึงน. ถ้อยคำ, คำกล่าว, คำพูด, เช่น วาจาสุภาพ วาจาอ่อนหวาน วาจาสัตย์. (ป., ส.).
ผิดคำพูด
หมายถึงว. ไม่รักษาคำพูด, ผิดวาจา ก็ว่า.
พจนา
หมายถึง[พดจะ-] น. การเปล่งวาจา, การพูด; คำพูด. (ป.).
ยืนคำ
หมายถึงก. ยืนยันคำพูดที่พูดไปแล้วโดยไม่เปลี่ยนแปลง.
กลับคำ
หมายถึงก. พูดแล้วไม่เป็นตามพูด, ไม่ทำตามที่พูดไว้, พูดแล้วเปลี่ยนคำพูด.
ขาดคำ,ขาดปาก
หมายถึงก. ทันทีที่สุดคำพูด, ทันทีที่จบคำพูด.
รักษาคำพูด
หมายถึงก. ทำตามถ้อยคำที่พูดให้สัญญาไว้.
กรรมวาจา
หมายถึง[กำมะ-] น. คำประกาศกิจการในท่ามกลางสงฆ์. (ส. กรฺม + วาจา = คำ; ป. กมฺม + วาจา).
เสียคำพูด
หมายถึงก. ไม่ทำตามที่พูดไว้, ไม่รักษาคำพูด.
พูดจริงทำจริง
หมายถึงก. ทำได้อย่างที่พูดไว้, รักษาคำพูด.
ผรุสวาจา
หมายถึง[ผะรุสะวาจา, ผะรุดสะวาจา] น. คำหยาบ. (ป.).