ค้นเจอ 6,955 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา คนธรรพ, คนธรรพ-, คนธรรพ์

ธร

หมายถึง[ทอน] น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. (ป.; ส. ธฺฤ).

คนธรรพ-

หมายถึง[คนทันพะ-, คนทับพะ-] น. ชาวสวรรค์พวกหนึ่ง เป็นบริวารท้าวธตรฐ มีความชำนาญในวิชาดนตรีและขับร้อง. (ส. คนฺธรฺว; ป. คนฺธพฺพ).

คนธรรพ

หมายถึง[คนทันพะ-, คนทับพะ-] น. ชาวสวรรค์พวกหนึ่ง เป็นบริวารท้าวธตรฐ มีความชำนาญในวิชาดนตรีและขับร้อง. (ส. คนฺธรฺว; ป. คนฺธพฺพ).

เนมินธร

หมายถึง[-มินทอน] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๕ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป., ส.). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

อิสินธร

หมายถึง[-สินทอน] น. ชื่อภูเขาชั้นที่ ๒ ในหมู่เขาสัตบริภัณฑ์ที่ล้อมเป็นวงกลมรอบเขาพระสุเมรุ. (ป. อิสินฺธร, อีสธร; ส. อีษาธร). (ดู สัตบริภัณฑ์, สัตภัณฑ์).

ศฐะ

หมายถึง[สะ-] น. คนโกง, คนล่อลวง; คนโอ้อวด. (ส.; ป. ส).

อันตชาติ

หมายถึงน. คนตํ่าช้า, คนไม่มีตระกูล. (ส.).

ภักษการ

หมายถึงน. คนทำอาหาร, คนครัว. (ส.).

ศัสตรการ

หมายถึงน. คนทำอาวุธ. (ส.).

ลาวก

หมายถึงน. คนเกี่ยวข้าว. (ป., ส.).

มานี

หมายถึงน. คนมีมานะ. (ป., ส.).

หฤทัยกลม

หมายถึงน. คนมีใจอ่อน. (ส. หฺฤทยกลฺม).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ