ค้นเจอ 122 รายการ

ข้าศึก

หมายถึงน. ศัตรูของบ้านเมือง, คู่สงคราม, โดยปริยายหมายความว่า ผู้ขัดขวางหรือทำลาย.

ศัตรู

หมายถึง[สัดตฺรู] น. ข้าศึก, ปรปักษ์, เช่น ศัตรูจากภายนอกประเทศ เพลี้ยเป็นศัตรูพืช, ผู้จองเวร เช่น ๒ ตระกูลนี้เป็นศัตรูกันมาหลายชั่วคนแล้ว. (ส. ศตฺรุ; ป. ตฺตุ).

เสี้ยนหนาม

หมายถึงน. ข้าศึกศัตรูที่ก่อความเดือดร้อนให้.

รบทัพจับศึก

หมายถึงก. รบราฆ่าฟันกับข้าศึกศัตรู.

เสี้ยนศึก

หมายถึง(โบ) น. ข้าศึกศัตรูที่ก่อการร้าย.

ปรปักษ์

หมายถึง[ปอระ-] น. ข้าศึก, ศัตรู, ฝ่ายตรงข้าม.

วิปักษ์

หมายถึงน. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู, ปรปักษ์. (ส.; ป. วิปกฺข).

ปัจนึก

หมายถึง[ปัดจะหฺนึก, ปัดจะนึก] (แบบ) น. ข้าศึก, ศัตรู. (ป. ปจฺจนีก).

อมิตร

หมายถึง[อะมิด] ว. ไม่ใช่เพื่อน. น. ข้าศึก, ศัตรู. (ส.; ป. อมิตฺต).

ปัจจามิตร

หมายถึงน. ข้าศึก, ศัตรู. (ส. ปจฺจามิตฺร; ป. ปจฺจามิตฺต).

คู่อริ

หมายถึงน. ผู้ที่เป็นหรือเคยเป็นศัตรูกัน.

คู่ปรปักษ์

หมายถึงน. ผู้ที่เป็นศัตรูกัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ