ค้นเจอ 81 รายการ

ข้าศึก

หมายถึงน. ศัตรูของบ้านเมือง, คู่สงคราม, โดยปริยายหมายความว่า ผู้ขัดขวางหรือทำลาย.

อมิตร

หมายถึง[อะมิด] ว. ไม่ใช่เพื่อน. น. ข้าศึก, ศัตรู. (ส.; ป. อมิตฺต).

ศัตรู

หมายถึง[สัดตฺรู] น. ข้าศึก, ปรปักษ์, เช่น ศัตรูจากภายนอกประเทศ เพลี้ยเป็นศัตรูพืช, ผู้จองเวร เช่น ๒ ตระกูลนี้เป็นศัตรูกันมาหลายชั่วคนแล้ว. (ส. ศตฺรุ; ป. ตฺตุ).

เสี้ยนแผ่นดิน,เสี้ยนหนามแผ่นดิน

หมายถึงน. ข้าศึก, ผู้ที่คิดคดทรยศต่อแผ่นดิน.

ริปุ,ริปู

หมายถึงน. ข้าศึก, ปรปักษ์, คนโกง. (ป., ส.).

บร,บร-

หมายถึง[บอระ-] (แบบ; กลอน) น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. (ป., ส. ปร).

ดัสกร

หมายถึง[ดัดสะกอน] (แบบ) น. ข้าศึก. (ส. ตสฺกร; ป. ตกฺกร ว่า โจร, ขโมย).

วิปักษ์

หมายถึงน. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู, ปรปักษ์. (ส.; ป. วิปกฺข).

ปรปักษ์

หมายถึง[ปอระ-] น. ข้าศึก, ศัตรู, ฝ่ายตรงข้าม.

ปัจจามิตร

หมายถึงน. ข้าศึก, ศัตรู. (ส. ปจฺจามิตฺร; ป. ปจฺจามิตฺต).

ปัจนึก

หมายถึง[ปัดจะหฺนึก, ปัดจะนึก] (แบบ) น. ข้าศึก, ศัตรู. (ป. ปจฺจนีก).

ไพริน

หมายถึงน. ผู้มีเวร; ข้าศึก. (ส. ไวรินฺ; ป. เวรี).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ