ผลการค้นหา

ขู่ขวัญ

หมายถึงก. ทำให้หวาดกลัว, ทำให้เสียขวัญ.

ขู่

หมายถึงก. แสดงอาการให้อีกฝ่ายหนึ่งเกรงกลัว เช่น ผู้ใหญ่ขู่เด็ก งูขู่ฟ่อ ๆ.

ยิ้มแสยะ

หมายถึงก. ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้เกรงกลัวหรือขู่ว่าจะทำร้าย.

ตะคอก

หมายถึงก. ตวาด, ขู่เสียงดัง.

ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.

ตีป่าให้เสือกลัว

หมายถึง(สำ) ก. ขู่ให้กลัว.

คำราม

หมายถึงก. ทำเสียงขู่ เช่น เสือคำราม.

แยกเขี้ยว

หมายถึงก. เผยอริมฝีปากให้เห็นเขี้ยวด้วยอาการโกรธหรือขู่ เช่น เสือแยกเขี้ยว, (ปาก) โดยปริยายหมายถึงพูดด้วยความโกรธหรือขู่.

แหม่

หมายถึง[แหฺม่] ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.

แง่ง,แง่ง,แง่ง ๆ

หมายถึงว. เสียงขู่ของหมาเมื่อจะกัดกันในเวลาแย่งอาหารกันเป็นต้น.

ปฏิรพ

หมายถึง[-รบ] (แบบ) ก. ส่งเสียงเอาชัย, ร้องดัง, ร้องขู่. (ป. ปฏิรว).

ตวาด

หมายถึง[ตะหฺวาด] ก. ขู่เต็มเสียง, คุกคามด้วยแผดเสียง, พูดเสียงดังด้วยความโกรธ.