ตัวกรองผลการค้นหา
ขุนนาง
หมายถึง(โบ) น. ข้าราชการที่ได้รับพระราชทานสัญญาบัตร ตามปรกติต้องมีศักดินาตั้งแต่ ๔๐๐ ขึ้นไป.
ความหมายของคำราชาศัพท์
กังฉิน
หมายถึงว. คดโกง, ไม่ซื่อตรง. (จ. กังฉิน ว่า อำมาตย์ทุจริต, อำมาตย์ทรยศ).
อำมาตย,อำมาตย-,อำมาตย์
หมายถึง[อำหฺมาดตะยะ-, อำหฺมาด] น. ข้าราชการ, ข้าเฝ้า; ที่ปรึกษา; แผลงมาจาก อมาตย์. (ส. อมาตฺย; ป. อมจฺจ).
ขุนน้ำขุนนาง
หมายถึง(ปาก) น. ขุนนาง.
อมัจจะ
หมายถึงน. อำมาตย์. (ป.; ส. อมาตฺย).
เสวกามาตย์
หมายถึง[-วะกามาด] น. เสวกและอำมาตย์.
ข้าเฝ้า
หมายถึงน. ขุนนางที่มีตำแหน่งเข้าเฝ้า.
ตงฉิน
หมายถึงว. ซื่อตรง, ซื่อสัตย์. (จ. ตงฉิน ว่า อำมาตย์ซื่อสัตย์).
ยศช้างขุนนางพระ
หมายถึง(สำ) น. ยศที่ไม่สำคัญ ไม่จริงจัง และไม่สามารถให้คุณให้โทษแก่ใครได้.
ปาเต๊ะ
หมายถึงน. ชื่อตำแหน่งขุนนาง. (ช.).
อมาตย์
หมายถึง[อะหฺมาด] น. อำมาตย์, ข้าราชการ, ข้าเฝ้า; ที่ปรึกษา. (ส.; ป. อมจฺจ).
สมนอก
หมายถึงน. เลกของเจ้านายที่ทรงกรมหรือขุนนางที่มีสิทธิ์มีเลก.
