ผลการค้นหา

เนิน

หมายถึงน. โคกขนาดใหญ่ที่ค่อยลาดสูงขึ้นจากระดับเดิม เช่น เนินดิน เนินเขา; เรียกเนื้อรอบฝ่ามือที่มีลักษณะนูนกว่าบริเวณอุ้งมือว่า เนิน เช่น เนินพระศุกร์ เนินพระพุธ.

หาด

หมายถึงน. เนินที่ลาดลงไปในนํ้าหรือบริเวณที่ตื้นเขินเป็นเนินอยู่กลางนํ้า ส่วนมากเป็นเนินทราย, ที่เป็นเนินกรวดหรือเนินหิน เรียกว่า หาดกรวด หาดหิน ก็มี.

โนน

หมายถึงน. เนิน, ที่สูง.

เถิน

หมายถึงว. ตอน, เป็นเนิน, สูง.

ภู

หมายถึงน. เนินที่สูงขึ้นเป็นจอม, เขา.

เดิ่น

หมายถึงน. เนิน, เทิน, ที่สูง.

ม่อน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. เนินเขา, ยอดเขา.

เทิน

หมายถึงน. เนินดินที่พูนขึ้นไปตามยาว.

มูนดิน

หมายถึงน. เนินดิน. ก. พูนให้เป็นเนินเป็นโคก เช่น มูนดินขึ้นกันน้ำท่วม.

โพน

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. จอมปลวก, เนินดิน.

สานุ,สานู

หมายถึงน. ยอดเขา, เนินเขา, ไหล่เขา. (ป., ส.).

เขา

หมายถึงน. เนินที่นูนสูงขึ้นไปเป็นจอมเด่น.