ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้เถ้า
หมายถึงน. เถ้า.
เถ้า
หมายถึงน. สิ่งที่เป็นผงละเอียดของสิ่งที่เหลือจากไฟเผามอดแล้ว, ขี้เถ้า ก็ว่า.
ธุลี
หมายถึงน. ละออง, ฝุ่น. (ป., ส. ธูลิ).
หมายถึงว. แก่, มีอายุมาก, โดยมากใช้ เฒ่า.
ข่อ
หมายถึงน. เถ้า, เขม่า.
ภัสมะ
หมายถึง[พัดสะ-] น. เถ้า, ธุลี. ก. ทำให้แหลก. ว. แหลก, ละเอียด. (ป., ส.).
เท่า
หมายถึง(โบ) น. เถ้า.
กองฟอน
หมายถึงน. กองขี้เถ้าศพที่เผาแล้ว.
เฒ่า
หมายถึงว. แก่, มีอายุมาก, เถ้า ก็ใช้.
รชะ
หมายถึง[ระชะ] น. ธุลี, ละออง; ความกำหนัด. (ป., ส.).
วิรัช
หมายถึงว. ปราศจากธุลี, ไม่มีมลทิน, บริสุทธิ์, สะอาด. (ป., ส.).
รัช
หมายถึงน. ธุลี, ฝุ่น, ผง, ละออง. (ป. รช).