ตัวกรองผลการค้นหา
ขาดแคลน
หมายถึงก. ขัดสน, อัตคัด.
แร้นแค้น
หมายถึงว. ฝืดเคือง, ขัดสน, ขาดแคลน, เช่น เขามีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้นขาดแคลนไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง.
ขัดสน
หมายถึงว. ฝืดเคือง, อัตคัด, ขาดแคลน; ลำบาก.
ยากไร้
หมายถึงว. ยากจน, ขาดแคลนไปทุกสิ่งทุกอย่าง เช่น คนยากไร้.
อดอยาก
หมายถึงก. ไม่มีจะกิน, ขาดแคลนอาหาร, มีไม่พอกิน.
ข้าวยากหมากแพง
หมายถึง(สำ) น. ภาวะขาดแคลนอาหาร, ทุพภิกขภัย.
ทรภิกษ์
หมายถึงน. การขาดแคลนอาหาร, ข้าวยากหมากแพง.
รองรัง
หมายถึงว. มีสำรองไว้เผื่อขาดแคลน, มีสำรองไว้ไม่ให้ขาด, เช่น อาหารรองรัง.
ทุพภิกขภัย
หมายถึง[ทุบพิกขะไพ] น. ภัยอันเกิดจากข้าวยากหมากแพงหรือการขาดแคลนอาหารในบ้านเมือง. (ป.).
พิกล
หมายถึงว. ผิดปรกติ, แปลกไป, เช่น รูปร่างพิกล ทำท่าพิกล พูดพิกล. (ป., ส. วิกล ว่า ขาดแคลน, อ่อนแอ).
คล่องมือ
หมายถึงว. ถนัดมือ, เหมาะกับมือ, เช่น มีดเล่มนี้ใช้คล่องมือ; สะดวก, ไม่ขาดแคลน, เช่น เขามีเงินใช้คล่องมืออยู่เสมอ.
อัตคัด
หมายถึง[อัดตะ-] ว. ขัดสน, ฝืดเคือง, ยากจน, เช่น เขาเป็นคนอัตคัด. ก. มีน้อย, ขาดแคลน, เช่น อัตคัดผม อัตคัดน้ำ.