ผลการค้นหา

ขาดแคลน

หมายถึงก. ขัดสน, อัตคัด.

ขัดสน

หมายถึงว. ฝืดเคือง, อัตคัด, ขาดแคลน; ลำบาก.

แร้นแค้น

หมายถึงว. ฝืดเคือง, ขัดสน, ขาดแคลน, เช่น เขามีชีวิตอยู่อย่างแร้นแค้นขาดแคลนไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง.

อดอยาก

หมายถึงก. ไม่มีจะกิน, ขาดแคลนอาหาร, มีไม่พอกิน.

พอ

หมายถึงว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร; ถูก, ชอบ, เช่น พอใจ พอตา พอหู; อาจ ... ได้ เช่น ตาพอดู หูพอฟัง; เมื่อ, ครั้นเมื่อ, เพิ่ง.

แคลน

หมายถึง[แคฺลน] ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด, ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน ดูหมิ่นถิ่นแคลน = ดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย.

ยากแค้น

หมายถึงว. อัตคัดขัดสน.

ดักเดี้ย

หมายถึงก. ลำบาก, ขัดสน, แกร่วอยู่.

พอวัดพอเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้, พอฟัด หรือ พอฟัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.

ตกยาก

หมายถึงก. ลำบาก, ยากจน, ขัดสน.

พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง

หมายถึง(สำ) ก. พอมีกินมีใช้, พอเลี้ยงตัวได้.

พอสมควร

หมายถึงว. พอประมาณ เช่น เรียนเก่งพอสมควร ทำดีพอสมควร, พอควร ก็ว่า.