ตัวกรองผลการค้นหา
ขัว
หมายถึง(ถิ่น; กลอน) น. สะพาน.
ขุด
หมายถึงก. กิริยาที่สับ เจาะ แทง หรือ คุ้ยเอาดินหรือสิ่งที่อยู่ในดินขึ้น เช่น ขุดดิน ขุดศพ, อาการที่ขุดดินหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้มีรูปร่างตามที่ต้องการ เช่น ขุดหลุม; เรียกเรือชนิดที่ทำด้วยไม้ซุงทั้งต้นหรือทั้งท่อน ขุดด้านบนให้เป็นรางแล้วเบิกปากออกให้กว้าง ถากหัวและท้ายเรือให้เรียวเชิดขึ้นตามส่วน ว่า เรือขุด; โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ขุดเรื่องเก่า ๆ ขึ้นมาพูด, ขุดคุ้ย หรือ คุ้ยเขี่ย ก็ว่า.
เรือขุด
หมายถึงน. เรือชนิดที่ทำด้วยไม้ซุงทั้งต้นหรือทั้งท่อน ขุดด้านบนให้เป็นรางแล้วเบิกปากออกให้กว้าง ถากหัวและท้ายเรือให้เรียวเชิดขึ้นตามส่วน เช่น เรือมาด เรือชะล่า เรือพายม้า.
ก่น
หมายถึงก. ขุดโค่น.
ก่นโคตร
หมายถึงก. ขุดโคตรขึ้นมาด่า.
ขุดด้วยปากถากด้วยตา
หมายถึง(สำ) ก. แสดงอาการเหยียดหยามทั้งด้วยวาจาและสายตา.
ขุดดินกินหญ้า
หมายถึง(สำ) ก. ทำงานกระท้อมกระแท้มพอเลี้ยงตัวไปวันหนึ่ง ๆ เช่นทำไร่เล็ก ๆ น้อย ๆ.
ขุดบ่อล่อปลา
หมายถึง(สำ) ก. ทำกลอุบายเพื่อให้ฝ่ายหนึ่งหลงเชื่อโดยหวังประโยชน์จากอีกฝ่ายหนึ่ง.
ล้างป่าช้า
หมายถึงก. ขุดศพทั้งหมดในป่าช้าขึ้นมาเผา.
ขุดคุ้ย
หมายถึงก. ค้นเอาเรื่องเก่าขึ้นมาเปิดเผย, ขุด หรือ คุ้ยเขี่ย ก็ว่า.
ลงจอบ
หมายถึงก. ใช้จอบขุดดิน, ลงจอบลงเสียม ก็ว่า.
สนามเพลาะ
หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.