ค้นเจอ 118 รายการ

ขับขี่

หมายถึงว. (ปาก) เรียกใบอนุญาตให้ขับรถได้ว่า ใบขับขี่, (กฎ) ใช้ว่า ใบอนุญาตขับขี่. ก. สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้.

ผู้ขับขี่

หมายถึง(กฎ) น. ผู้ขับรถ ผู้ประจำเครื่องอุปกรณ์การขนส่งตามกฎหมายว่าด้วยการขนส่ง ผู้ลากเข็นยานพาหนะ.

ขับ

หมายถึงก. ร้องเป็นทำนอง เช่น ขับกล่อม ขับเสภา.

ขับ

หมายถึงก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น ขับรถ ขับเรือ; บังคับให้ออก เช่น ขับปัสสาวะ; ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก.

นักบิน

หมายถึงน. ผู้ขับขี่เครื่องบิน.

ไล่ขับ

หมายถึงก. วิ่งตามเพื่อให้ทัน เช่น เด็กวิ่งไล่ขับกันมาบนถนน; บังคับให้ออกไปให้พ้น เช่น ไล่ขับคนร้ายออกไปจากบ้าน.

พลขับ

หมายถึง[พนละ-] น. ทหารที่ทำหน้าที่ขับยานพาหนะ.

ยวดยาน

หมายถึงน. เครื่องขับขี่มีรถและเรือเป็นต้น.

จำเรียง

หมายถึงก. ขับลำ, ขับกล่อม, ร้องเพลง. (แผลงมาจาก เจรียง).

ขับไล่ไสส่ง

หมายถึงก. ไล่ไปอย่างไม่มีเยื่อใย, ขับไสไล่ส่ง ก็ว่า.

ต้อนรับขับสู้

หมายถึง(สำ) ก. ต้อนรับอย่างแข็งขัน.

ยาขับเลือด

หมายถึงน. ยากินเพื่อขับระดู.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ